නිර්වාණ ධර්ම බ්ලොග් අවකාශය | Nirvana Dhamma BLOG

About this Blog | මෙම බ්ලොග් අඩවිය ගැන...

"මෙය “නිර්වාණ ධර්ම“ වෙබ් අඩවියට සමගාමීව ඔබ වෙත ලබාදෙන බ්ලොග් අඩවියයි! මෙසේ අවස්ථාවන් රැසක් තුලින් සත්ධර්මය කැටිකොට ලබාදෙන්නේ අතිශයින්ම බුද්ධිමත් සැබෑම මිනිසුන් වෙත පමණයි! ඔබේ ආගම ජාතිය කුලය තත්ව තානාන්තරය කුමක් වුවත් සැබෑම මිනිසෙක් ලෙසින් ප්‍රයෝජනයට ගෙන යහපත, සැබෑ සතුට, සැනසීම උදාකරගැනීම පිණිස “නිර්වාණ ධර්ම“ වෙතින් වෙන් වන අවකාශයයි!“
"This is the BLOG of "Nirvana Dhamma" web site which is Strictly for Human beings only! No matter what your status in this world is, No matter what you believes on, No matter what your religion is, Only matter is that whether you are a human being or not to gain the maximum benefits through all these efforts!"

Wednesday, December 22, 2010

අම්මාගේ උපන්දිනයදා... මා පිදූ උපහාර...

අම්මේ මෙසසර කතරේ මම දුක            දුටි මි
ඒ දුක් නසන්නට මුලු වැර දැන්          යොද මි
අම බුදු මෑණියන් දුන් මග ලැබ            ගති  මි
කතරක අතරමං වී නැති බව                දනි  මි

ඔවදන් දෙමින් ලොව ජය ගැනුමට අත          දුන් නේ
ඔබේ ආසිරි සිතයි මට නිති සවි                   දෙන් නේ
ඒ යුතුකම් හැඳින නිසි කල ඉටු               කරමින් නේ
හැකි උපරිම වෙර යොදමි ඔබ නිති         සනසන් නේ

කෙලවර නොමැති සසරක අප දැන           හැඳින  ඇත
නන් රූ මවාගෙන නිති අප                          හමුව  ඇත
සසරේ පුරුදු සෙනහස කිසි අඩුවක්              නො  මැත
මවකට දුවක් ලෙස ඔබ මා                          හමුව  ඇත

දරුවන් නිති පුදයි මව් පිය දෙපල                          සදා
ලෝකෙම තියෙන සැප දෙන්නෙමි ලෙසින්           හදා
අත්බැව් හතක් කරමත මේ ලෙසින්                       බදා
යුතුකම් කලත් නොගෙවෙයි ණය මෙලෙස           පුදා

බුදු හිමි දෙසූ දම් නම් බෝ අරුත්                 ඇත
මවකට සුදුසු උපහාරය පෙන්වා                  ඇත
ලෝකෙම පුදනටැයි ඔවදන් කිසිත්             නැත
සුදුසුම මඟ දීම සුදුසුයි දුක්                  නො මැත

ඒ මඟ දැක දැකත් නුවණින්                    හැමදා ම
කෙලෙසින් ඔබට මම දෙන්නද දුක            බෝ ම
ඔබ තුටු කලත් මොහොතක් ඒ              සැප කා ම
එය දුක් දෙන බව දනිමි සසරේ                හැමදා ම
 
අඹු සැමි දරුවන් බෝම නෑ සිය                 මිතු රන්
වටකොට රකින ලෝකය සේ මුතු            මිණි රන්
කෙලෙසින් අතහරින්ද මම මේ           ලෝකය රන්
දරුවෝ මට නිවන බෝ දුර බව                දැන ගන්

නිති එලෙසින් බස් දොඩා මඟ හැරගෙන            සුව දම්
අම්මේ ඔබ පතන ලෝකය නැත                      සුව නම්
යම් දින දහම් ඇස ඔබ ලබනේ                         වේ නම්
දැක ගත හැකිවේවි නිසි තතු ලෝ                     මන රම්

ලෝකය දුකයි ගිනි වේ සැම අප දැවෙනුය             කීවත්
සහනය නොමැත අසහනයම වේ                           කීවත්
නිවනම සුවයි ඒ සුව විඳපන්                                  කීවත්
කෙලෙසද අතහරින්නේ කම් සැප කව්රුන්            කීවත්

අම්මේ අනේ මේ ලෙස නම්                  නොසිතන් න
පස්කම් සැපය මර උඟුලකි                        දැනගන් න
දුන්නත් සුවය මොහොතකි අප                    රවටන් න
රැවෙටෙනු එපා සසරේ දුක                        දැකගන් න

ඔබේ දියණිය ලෙසින් ඔබ වෙත                පුද දෙන් න
නැත ලෝ දහම ඔබ හට තව                     දුක් දෙන් න
ලෝ තතු දත් නිසාවට දම් දැක                   නුවණින් න
පවසමි ලෝ දුකෙන් මිදෙනට                  මඟ පාදන් න

ලස්සන මධුර දේ මොහොතක                 සුව දෙන් නේ
මේ කියමන නිතර අප සවනට                යොමුවන් නේ
අර්ථය දැනගැන්ම නිසි                           මඟ පාදන් නේ
නුවණින් එයම විමසනු මැන                  සැනසෙන් නේ

මමයැයි මගේයැයි කියමින් වටිනාකම්                            දීම ට
නිතරම සොයන්නේ වටිනා දේ නොවැ ගොඩ             වැඩුම ට
වැඩි වෙන විටදි වටිනාකම් වඩමින් ගොඩ                   අප හ ට
සතුටින් පිරී යයි අප සිත නැත දුක                               අප හ ට

වටිනාකම් දුන්න මම මගේ සියලු                               දෙ නා
රැකගනු නොහැකි වූවෙන් ඒ වටින                               ද නා
මගෙ යැයි මැනගත්ත වස්තුත් නිති                        කැඩෙ නා
දුකෙහිම ගිලී පීනයි තතු                                  නොදැන ද නා

ගිලිහී යන විටදි වටිනා දේ                               අපගෙ න්
ගිලිහී යෑම වේ සහනය ඒ                                   සමඟි න්
අසහනය දවටාගෙන අප සැම                            අතකි න්
සහනය සොයයි කරනට බැරි දේ                        කරමි න්

මම මගේ කරගත්ත වස්තුව සැම                         විමසන් නේ
ඒවායේ සැබෑ තතු නුවණින්                               දැකගන් නේ
වස්තුවේ සැබෑ වටිනාකම                                  දැනගන් නේ
මෝඩයෝ ලෙසින් කලකම් සැම                       දැකගන් නේ

කැඩෙන දේ කැඩී කඩමින්                                වියැකෙන වා
බිඳෙන දේ බිඳී බිඳමින්                                           බිඳලන වා
හටගත් සියලු දේ වැනසී                                    නැතිවෙන වා
මේ දම් නොදැක ඒ ඇසුරේ                                 වියැකෙන වා

කැඩෙන දේ කැඩෙන එක ලෝ දහමයි                            හැඳි න
බිඳෙන දේ බිඳෙන එක වලකනු බැරි බව                          හැඳි න
කැඩෙන බිඳෙන වැනසෙන දේ මගේ යැයි                  නොගෙ න
සිටියොත් නියම තතු දැන දුක නොම එයි                    දැනගන් න

වටිනාකම් දෙමින් මම මගේ ලෙස                         මැනගන් න
අපේ මනසමයි මුල්වුනේ අනෙකෙකු නොව           දැනගන් න
මායා මුලාවක මෙලෙසින් අප                                   රඳවන් න
මර උඟුලට බැන්ද පෙම දැනගෙන                        ගැලවෙන් න

බෝ කවි ලියා ඔබ වෙහෙසට නොම පත්                        කර මි
හැකි ලෙස නිසි තතු මෙලෙස සටහන්                             තබ මි
සැනසුම ලබන්නට නම් එක මඟයි                                     හි මි
ඒ මඟ දෙසන්නට මම නිති සැරසී                                    සිටි මි

අම්මේ ඔබට දෙන මේ දම්                                           උපහා ර
ඔබ තුටු කරන්නෙම්දැයි නොදනිමි                                මෙව ර
ලෝ තතු දැනගත් නිසා දහමින් ලැබ                            නිසි පාර
අන් කිසි නිසි දෙයක් නැත දුටුවෙන්                        සේනා මා ර

ඔබ මට පිදු නිසා ලෝ මඟ යහපත්                                  දේම
මම ඔබහට පුදමි විශ්වයේ යහපත්                                  දේම
ඔබ පිදු ඔවා මා නිති පිලිගත්                                          සේම
පිලිගනු මැන මෙදම් උපහාරය                                        සෑම

ඔබෙ දුක් ගිනි කතරට වසිනා අම වැහි පොදක්                වෙලා
අම්මේ ඔබව මුදවන අරි මඟක්                                       වෙලා
ඔබ මඟ වඩින්නම් නිවනට නැත මා පමා                        වෙලා
කහවත නොදැරුවත් නිසි දම් නොම අඩුවක්                     වීලා

මතු මතු භවයේ ඔබ මගේ මව ලෙස                                    වේවා
මා ඔබේ දියණිය ලෙසින් අප නිති හමු                                 වේවා
එලෙසට දිගු සසර දෙන අනුවණ පැතුමන් තව නොම             වේවා!
නුවණින් යථා මඟ දැන දුක කෙලවර                                  වේවා!

මොහොතක් දුක ඔබට ලැබුණත් ඒ                      පැතුමෙ   න්
අම්මේ නුවණ වෙහෙසා විමසන්                             සතුටෙ න්
අනිසි දේ ඇසුරු කොට ලබනා දුක                       මෙලෙසි න්
හරයක් නැතේ අනාථ බව බෝ                             නිසැකෙ න්

අම්මේ ඔබට අනාථ බව නොම                            වේ වා!
රැවටුනු සිතට ලෝ නිසි තතු                          වැටහේ වා!
නුනුවණ කම මකා නුවණින්                         ජය වේ වා!
කම් සැප කුමට අම නිවනක                         සැප වේ වා!
 
 
උතුම් වූ ශාන්ත වූ ප්‍රණීත වූ අමා මහ නිවන් සුවය බෝ දුර නොවේවා!
තිසරණ සරණ ලැබ නිවනින්ම සුවපත් වේවා!
දියණිය රජිතා!

1 comment:

Unknown said...

Best poems wrote to a mother!!!! From Begining to end it has the Path to Nirvana!!!!

Annaaryayekuta mewani sith pahala viya nohaka!!!