Recognize pure dhamma! (සත්ධර්මය හදුනාගැනීමට)!

We should understand the correct & suitable way of identifying the pure dhamma of Samma Sambuddha.   

So if you know & understand the method of identifying the pure dhamma, then only you will be able to recognize the pure dhamma where ever you go… whatever you listen… Even you will be able to identify the dhamma of this web site whether they are pure dhamma or not.  So it's indeed really really important to know the methods of recognizing the pure Dhamma.   

Once I explained this through this blog.  But I have written a detailed version of this topic which support you more.  To read more you can log on to "Nirvana Dhamma" web site through the below link!

How to recognize dhamma

May triple gem bless you all for the best!!!

සත්ධර්මයේ අඩංගු නොයෙකුත් කරුණු කාරණා ගැඹුරින් විමසා බලන්නට ඒ දේ සාර්ථකව කරගන්නට මුලින්ම අප විසින් විමසා බැලිය යුතු කරුණක් තියෙනවා. ඒ තමයි බුදු හිමියන් විසින් මේ සත්ධර්මය තෝරාගැනීම සදහා අනුගමනය කරන්නටැයි කිවූ ක්‍රියා පිලිවෙත. 

ඒ දේ මුලින්ම දැනගත්තොත් තමයි අපට හැකිවෙන්නේ මේ වෙබ් අඩවියේ වුණත් මේ විදියට මට හැකි උපරිමයෙන් ගොනු කරන ධර්ම කොටස් වල වුණත් වෙනත් ඕනෑම ඔබ විසින් අහන්නට යෙදෙන කියවන්නට යෙදෙන ධර්ම කොටසක වුණත් අඩුපාඩුවක් නොගැලපීමක් තියෙනවා නම් දැනගන්නට හැකියාවක් ලැබෙන්නේ. 

ඒ නිසා මුලින්ම නුවණැසින් ධර්මය තුලට පිවිසීම පිණිස නම් මගේ යුතුකමක් වෙනවා ඒ පිවිසීම කල යුත්තේ කෙසේද යන්න පෙන්වා දීම එහෙම නේද? සම්මා සම්බදු පියාණන්වහන්සේ විසින් නොයෙක් වර පෙන්වා දී තිබෙනවා මේ සත්ධර්මය තෝරාගැනීමේදී සැලකිලිමත්විය යුතු කරුණු කීපයක් සම්බන්ධව. 

මේ පිළිබදව මින් පෙර මෙම බ්ලොග් අඩවිය තුලින්ද කෙටි විග්‍රහයක් කරන්නට යෙදුනා.  මෙවර තවත් විස්තර සහිතව ත්‍රිපිඨක සත්ධර්මයද ඇසුරු කරගෙන සිදුකරන ලද විග්‍රහයක් කියවීමට “නිර්වාණ ධර්ම“ වෙබ් අඩවිය තුලින් ඔබට අවස්ථාව තිබෙනවා.  පහත යොමුව භාවිතයෙන් අදාල ලිපි පෙල කියවිය හැකියි!  

සත්ධර්මය විමසීමට මත්තෙන්

ඔබ සැමට තෙරුවන් සරණින් නිවනම වෙත්වා!!!

Garbage bag of an insane person!

At the end of the day what you do to your garbage bag? Yes, you throw it because there is nothing valuable or fruitful for you. So you don’t need it anymore. 

But imagine a person who is carrying a heavy garbage bag which filled with useless plastic cups, cans, piece of dirty cloths, foods, papers etc... He is not carrying that garbage bag as a duty… he carries it because he loves those garbage inside the bag. So he don’t care how heavy that bag is he just carries it wherever he goes. Not just he carries it he also sorting the garbage inside the bag whenever he gets a chance. He enjoys it a lot. 

What you say when you see such a person? Yes, you feel like he has gone insane… he is a crazy foolish person. Because he value the garbage and he enjoy carrying garbage no matter how heavy the bag is. 

Now we say he is insane because of what he do. But how about us... what if I say that you & I do the same…? We also sort out the garbage and pack them again in a bag and carrying it happily without even considering how heavy the bag is. Don’t surprise… we also do the same unknowingly… let’s see what we carries. We do this till we understand the Dhamma and practice the Dhamma with a true understanding. 

What we pack in our bag? That person is like that, he used to be like that, now things are not the same, this is really good, that is really bad, these the best, these are the worst, why it is not like this, why she is behaving like that, what is there, what is this, etc… etc… Don’t know how much stuff we think and carry with us in our mind. Whenever we get a chance we sort all these beings, natural things, material things in to various categorize according to our views. 

We always measure them… we measure people, we measure animals, we measure natural things or material things and we give a value to them. When some are become valuable according to our measurements some become not valuable and no good at the same time. Likewise our mind is always in a duality… and we carry this garbage with us pack in the mind. 

It is so heavy… it is so stressful… it is so painful and bring restlessness in to our lives. But we don’t care… because we enjoy carrying it with us. But if we see a person who carries a garbage bag happily we call that person “He is insane… he is crazy…” Now who is crazy? Who is insane? Think carefully. 

What if that insane person do when he feels some stuffs he carries are not valuable and not fruitful to him? Yes, he throws them away. When he get that feeling to many of the stuffs of his garbage bag he throws them away and bag is now getting lighter & lighter… it will not heavy anymore… from the level he throws out the stuffs he feel comfortable and he will not suffering by carrying such a heavy load with him.

What if same thing happen to our garbage bag too? The Dhamma helps to recognize what is valuable and what is not valuable. What is meaningful and what is not meaningful… so from the level we realize that some stuffs we carries in our mind as various attachments are not so valuable or meaningful or fruitful enough to carry them with us we throw them away. We let them go… then what is the effect? 

Yes you are wise and you know what can be the result is. So when you carry your heavy garbage bag again remind the garbage which you carries in your mind. Throw them like the way you throw your garbage bag happily. Use the Dhamma as the support and it will helps you to recognize the real value of the garbage you carry by thinking that they are so fruitful, meaningful and valuable! 

Good luck and become a NOT insane person! May triple gem bless you for the best!!!

You can log on to www.nirvanadhamma.com for more Dhamma which support you to brings you true happiness!

පිස්සාගේ පලා මල්ල!

පිස්සො දැකලා තියෙනවද? අර ලොකු බෑග් එකකට නොයෙක් ජාතියේ ටින් කෑලි, ඇඳුම්, කොල කැබලි ආදී එකී නොකී මෙකී දෑ දාගෙන පොදියක් බැඳගෙන කරගහගෙන යන්නේ. දැකලා තියෙනවා නේද? මේ පිස්සු අය කරන්නේ ඒ අයට විවේකයක් අවස්ථාවක් ලැබුණ ගමන් මේ පොදිය තැනක තියාගෙන ලිහාගන්න එකයි. ඊට පස්සේ ඒ පොදිය නැවත නැවත අසුරාගන්නවා. ඔන්න ආයෙත් මේක කරේ තියාගෙන යනවා. බරට බරේ... ඉතින් මේකේ හරයක් ඇති වටිනාකමක් ඇති කිසිම දෙයක් නෑ. මේක දකින පිස්සු නැතැයි කියන අපි කියනවා අර “මහා පිස්සෙක්නේ. නිකං දුක් විඳිනවා. ඇති දේකුත් නෑ, ඒත් පොදි බැඳගෙන බරට බරේ කරේ තියාගෙන යනවානේ. මොන විකාරයක්ද මන්දා?“ කියලා. ඉතින් එයාට පිස්සෙක් කියලා සම්මත කරනවා ඒ ක්‍රියාවලිය නිසා. 

ඒත් ඉතින් මම කියනවා අනේ ඉතින් අපිත් මේ පිස්සට නම් දෙවැනි නෑ කියලා. හරි වැඩක්නේ වෙලා තියෙන්නේ? බැලූ බැල්මට නම් අපි ඒ පිස්සා කරපු වැඩේ කරන්නේ නෑනේ. එහෙනම් මොකද මේ අපිට පිස්සු කිව්වේ? හිතලා බලන්න වෙනවා නේද? ඇත්තටම ධර්මාවබෝධයට පත්වෙනකම් අපි සෑම දෙනෙක්ම කරන්නෙත් ඒ අර පිස්සා කරපු වැඩේම තමයි. පොදියක් කරේ තියාගෙන යනවා. අවස්ථාව ලැබුණ ගමන් පොදිය දිගහැරගෙන නැවත නැවත අසුර ගන්නවා. වටිනාකමක් ඇති දෙයක් නෙවේ බැලුවම පොදියේ තියෙන්නේ. ඒත් ඉතින් දුක් විඳගෙන කරගසාගෙන යනවා. මොකක්ද මේ පොදිය... ටිකක් හිතලා බලන්න තම තමන් ලග තියෙන මේ මහා බර පොදිය මොකක්ද කියලා. ඉඩක් ලැබුණ ගමන් දිගෑරගෙන නැවත නැවත අසුරගන්නේ මොනවද කියලා. 

ටිකක් හිතන්න අරයා මට මෙහෙම කලාය, මෙයා මෙච්චර හොදය, මේ දේවල් මේ වගේය, අරවා මෙච්චර වටිනවාය, ඉස්සර මේවා මෙහෙමයි දැන් එහෙම නෑනේ... ඉවරයක් නෑනේ ඉතින් නේද? කොච්චර නම් පුද්ගලයින්, සත්වයින්, ද්‍රව්‍යයන්, වස්තු ගැන මොහොතක් මොහොතක් පාසා හිතනවද කියලා බලන්නකෝ. ඉඩ පහසුව ලැබෙන මොහොතක් ආවොත් මොකද කරන්නේ? මේ දේවල් නැවත නැවත නොයෙක් නොයෙක් ආකාරයෙන් මැන ගැනීම් කරගෙන අසුරාගන්නවා. නැවත නැවත ඇසුරු කරනවා... මහා බරක් හිතේ ඔසවාගෙන යනවා තමනුත් දන්නේ නැතිවම. 

දැන් ඉතින් තවත් මනුස්සයෙක් ඔය දේම බාහිරයට පේන සම්මත වස්තු එක්ක කලාම එයාට පිස්සු කියනවා. ඒත් එයාට පිස්සු කියන තමනුත් ඒ දේම නෙවේද කරන්නේ කියලා ඔන්න මෙතැන් පටන්ගෙන සිහියෙන් යුක්තව සොයා බලන එක තමයි සුදුසු. සොයා බලලා මොකද කරන්න ඕන... අර පිස්සු මනුස්සයා හරයක් නැති වටිනාකමක් නැති ද්‍රව්‍ය රැසක් එකට රැස්කරගෙන තමන්ගේ කරගෙන ඇලීමක් ඇතිකරගෙන ඔසවාගෙන ගියානේ. අන්න ඒ වගේ මේ වටිනවාය හරයක් තියෙනවාය මගේමය කියලා හිතාගෙන තම තමන් විසින් ඔසවාගෙන යන ඇලීමක් බැදීමක් වටිනාකමක් දී රැස්කරගෙන නිතර නිතර ඇසුර කරමින් සත්වයෙක්ය පුද්ගලයෙක්ය ද්‍රව්‍යයක්ය වස්තුවක්ය කියලා ඔසවාගෙන යන පොදිය දිහා හොදින් නිරීක්ෂණය කරමින් එකින් එක ඉවත් කල යුතුද නැත්ද? 

පිස්සා වටිනවාය කියලා හිතාගෙන හිටිය ටින් කෑල්ලක් විසි කරලා දාන්නේ ඒ පිස්සාගේ ඔලුවට ඒක වටින්නේ නෑනේ කියලා හරියටම තේරුණ මොහොතකයි. අන්න ඒ වගේ මේ පිස්සු නෑ කියලා හිතාගෙන අපි පිස්සෝ මොකද කරන්න ඕන ධර්මයේ උපකාරය අරගෙන මේ ඔසවාගෙන යන පොදියේ ඇති දේවල් එකින් එක වටින්නේ නෑ කියලා කියන්නේ ඇයි හරයක් නැත්තේ ඇයි කියලා සොයා බලන්න වෙනවා. අන්න එතකොට නිකම්ම ඒවා විසි කරලා දාන තැනට මනස පත්වේවි. 

මේ ඔසවාගෙන යන බරෙන් එකින් එක විසිවෙන කොට මොකද වෙන්නේ? පොදියේ බර අඩුවෙනවද නැත්ද? එතකොට තමන් සැනසීමට සැහැල්ලුවට පත්වෙනවද නැත්ද? ඉතින් මේ දේවල් හිතලා බලන්න. මේ කියපු දේ පුහුණු කලොත් තම තමන් අල්ලාගෙන ඉන්න දේවල් අතහැරගන්න හැකිවෙයිද නැත්ද? රාගයෙන් මිදෙන්න හැකිවෙයිද නැත්ද? පොදියේ බර අඩුවෙනකොට අසහනයෙන් දුකෙන් මිදෙන්නට හැකිවෙයිද නැත්ද? ටිකෙන් ටික මේ බර ඔසවාගෙන යන එක නැවත නැවත අසුරාගන්න එක අඩුවෙනකොට පිස්සුබව අඩුවෙයිද නැත්ද?

එහෙනම් තම තමන්ගේ රාගය ද්වේශය මෝහය අඩුවෙනවා නම් නොදැනීම ඉන්නා පිස්සු බවෙන් මිදෙනවා නම් ඒ දේ සිහියෙන් යුක්තව භාවිතා කොට බහුලව භාවිතා කොට යහපත උදාකරගැනීමම යහපත ගෙනදේවි නේද?

තෙරුවන් සරණින් සියලු දුක් බර අතහැර නිවී සැනසීමටම පත්වෙත්වායි මෙත් සිතින් පතමි!

www.nirvanadhamma.com වෙබ් අඩවියට පිවිස මෙවන් වූ සත්ධර්මයේ පහස ලැබ නිවී සැනසෙන්නට සැබෑ සතුට ලැබගන්නට පින්වත් බුද්ධිමත් ඔබට අවස්ථාව ඇත!

Nirvana Dhamma website / නිර්වාණ ධර්ම වෙබ් අඩවිය

Log on to:

www.nirvanadhamma.com 

to cool your mind! 

නිර්වාණ ධර්ම වෙබ් අඩවියට පිවිස ඔබේ මනසේ දාහය නිවා ගන්න!