නිර්වාණ ධර්ම “අහන්න“ - Nirvana Dhamma Noble project for Deaf Community

www.nirvanadhamma.com join hands with Mr. Kasun Chandana who created the award winning sign language software for the deaf community of Sri Lanka to promote the Noble Buddhism / Dhamma in Sri Lankan Sign Language for the first time in Sri Lanka!

This is a just a beginning of a great journey which aims to share the Noble Dhamma with the Deaf Community who seek Dhamma in all around the world...  

coming soon to listen through sign language... 

“The Dhamma shines when opened for scrutiny"

ශ්‍රී ලාංකික බිහිරි ප්‍රජාව අතර සංඥා භාෂාව ව්‍යාප්ත කිරීමේ අරමුණින් සම්මානනීය මෘදුකාංගයන් නිපැයූ කසුන් චන්දන මහතා සමඟ අත්වැල් බැඳ නිර්වාණ ධර්ම වෙබ් අඩවිය විසින් තවත් ගෞරවණීය පියවරක් ඉදිරියට තැබූ වගයි... 

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රථම වරට සැමට හැකි උපරිමයෙන් දෙලොව සතුට උරුම කරදීමේ අරමුණින් උත්තරීතර ශ්‍රී සත්ධර්මය සංඥා භාෂාවෙන් ලඟදීම ලාංකික ප්‍රජාව වෙත තිළිණ වීමට නියමිතයි...

ලෝකය පුරා විසිර සිටින සමස්ථ බිහිරි ප්‍රජාව වෙතටද සත්ධර්මය ගෙන යෑමේ අසහාය වෑයමක ආරම්භය සනිටුහන් කරන්නාවූ පළමු පියවරයි... 

සංඥා භාෂාවෙන් නිර්වාණ ධර්මය “අහන්න“ ලඟදීම...

“සත්ධර්මය විවෘත වන්නේ බබළයි!“

The Dhamma protects the one who lives by the Dhamma?

Are you sure that you know the deep hidden meaning behind this verse? Or are you agree with the commonly given interpretation to this verse? Let’s explore what should be the most suitable meaning to this simple verse which is giving a strong dhamma message. 

Most of the people believes on a worldly, physical and material protection through the Dhamma as we say “The Dhamma protects the one who lives by the Dhamma”. When one says this, that person expect a protection from sicknesses or accidents or death or other natural disasters or stealing or something similar and physically or worldly protection… 

Because of the expectation of this illusory protection many people misunderstand the dhamma as a weapon to protect them from such incidents. And when dhamma is not so supportive to fulfill their requirement they sometime happen to put blame on dhamma and sometimes leave the dhamma to practice some another religion which they believe to be good. But at the end of the day this noble verse doesn’t express such an illusory meaning at all. So what can be the hidden deep meaning behind this noble verse? 

First of all we should find out about the person who lives by the Dhamma and what is the Dhamma that person lives by… most of the people believes that lives by dhamma means to do some offering of flowers, oil lamps, incense sticks or some chanting or observing some precepts etc… or they do offering to Bodhi tree or visit the temples as much as possible and believe they are living with dhamma. Unfortunately this is not what we call “lives by dhamma”… 

Let’s understand what dhamma is first. Dhamma is realizing the dependent origination theory and knowing the way of applying it. In another way when a person realize this dependent origination theory / cause & effect theory for the first time that person also identify as an “Stream Enterer / Sotapanna” person. That is the first noble level which one should be achieve to become an enlighten one. 

This is the level one is entering to the noble eight fold path for the first time. That person enters to the path by knowing what dhamma is and after then only he / she practice and lives by the dhamma. So without knowing the dhamma one cannot lives by the dhamma. Because we cannot practice something which we don’t know. 

Before one knows the dhamma that person is in an illusion of categorizing the world under beings, people, natural & material things. But when one realize the dependent origination dhamma / cause & effect theory that person aware of what is reality. Then that one practice to get rid of the illusion which he / she used to be. 

A person who lives by the Dhamma recognize the danger of forms he /she sees, sounds he / she listen, fragrance he / she smell, tastes he / she tastes, touches he / she feels and the thoughts he / she thinks before they trapped him / her. That person recognize them as a trap and a bait which brings loads of troubles, inconvenience, stress and unsatisfactory.

Real danger comes with the existence. The craving makes you to keep in touch with the existence. When there is existence means you have to go through the sicknesses, old age, all kind of changes, death and all kind of unsatisfactory feelings, stress, restlessness and other kind of sufferings. So Dhamma is for cease the existence and get rid from the real danger. It’s not promoting suffering or the path of suffering. Dhamma is promoting the happiness and the path of true happiness. But unfortunately knowingly or unknowingly many are concentrating only on suffering & path of suffering.  

So Dhamma is to recognize the difference between the illusion & the reality. And the one who lives by the Dhamma means the person who recognized that difference and practice that Dhamma to gain pure happiness. 

That person doesn’t pray for a healthy life or that person doesn’t worry when he or she is sick. Coz he / she knows the reality through dhamma. When that person has to go through an accident or some another disaster that person has no worries as he / she knows and lives by dhamma. There is no stress. No restlessness. There is no unsatisfactory feelings. There is no suffering and mind is at peace. That’s the protection which one should have isn’t it?

If one has a shaking mind for each circumstance which we go through that person doesn’t know the bliss of a peaceful mind. So dhamma is to give you that peaceful mind which is not shaking through the profits or losses, wealth or poverty, suffering or comforts, critics or compliments. 

When one knows Dhamma that one begins to lives with that Dhamma. Then his / her mind, body & words behave according to the Dhamma. And Dhamma begins to guide him / her throughout the time which he / she come across any kind of forms, sounds, fragrances, tastes, touches & thoughts. And Dhamma is in action to protect him or her from getting in to trap of 5 senses which brings the tiresome existence. 

So that the noble verse of “The Dhamma protects the one who lives by the Dhamma” actually means and don’t you think that you have to be hurry to realize such a wonderful Dhamma and get the real protection to life? May triple gem bless you for the noble Dhamma and for the best!!!

Copy of the March Editorial of www.nirvanadhamma.com

ධර්මයේ හැසිරෙන්නා ධර්මය විසින් රකියි?

ධම්මෝ හවේ රක්ඛති ධම්මචාරී - ධර්මයේ හැසිරෙන්නා ධර්මය විසින් රකියි!

මේ වැකියේ සැඟවුණු අදහස කෙටියෙන් නමුත් පෙන්වා දීම සුදුසුයැයි සිතුණ නිසාම මෙම සටහන ඒ අනුව ගොනු කරමි.

“ධර්මයේ හැසිරෙන්නා ධර්මය විසින් රකියි“ යනුවෙන් පෙන්වා දී තිබෙන ධර්ම කොටස බොහෝ දෙනෙක් අදහස් ගෙන සිටින්නේ බාහිර වූත් භෞතික වූත් රැකවරණයක් සම්බන්ධවයි. එය නිසි ලෙසින් තෝරාගැනීම නිවීම පිණිස මෙන්ම ධර්මයෙන් ලැබෙන්නා වූ නිසි රැකවරණය තෝරාගැනීමටත් වැදගත් වෙනවා. පසුගිය කතුවැකියකදීත් ධර්මය තුලින් ලැබෙන ආරක්ෂාවක් රැකවරණයක් ගැන විග්‍රහ කරගන්නට යෙදුනා ඔබට මතක ඇති. ඉතින් මේ වැකිය තුලත් ගැබ්වෙන ඒ උත්තරීතර ගැඹුරු අර්ථයන් මතු කරගැනීම වැදගත් වෙනවා.

ධර්මයේ හැසිරෙන පුද්ගලයාට සොර සතුරු කරදර හෝ වේවා මාර්ග අනතුරු හෝ වේවා ලෙඩ දුක් හෝ වේවා අකල් මරණ හෝ වේවා වෙනත් බාහිර වූත් කරදර නොපැමිණෙන ආකාරයට තමයි බොහෝ දෙනෙක් මේ අදහස තෝරාගෙන සිටින්නේ. මේ නොගැලපෙන වැටහීම නිසාම බොහෝ අවස්ථාවල අන්‍යආගමික පිරිස් වලින් පවා අපහාස උපහාසයට ලක්වන අවස්ථාවන්ද දක්නට ලැබෙනවා. 

එපමණක් නොවේ මෙවැනි අදහස් ගෙන ධර්ම කටයුතු කරගෙන යන්නාවූ යමෙක් වේ නම් තමන්ට එවන් වූ අනතුරකට හෝ අසහනකාරී අවස්ථාවකට පත්වූ විට ධර්මය බොරු... කෝ කොච්චර කලත් මෙයින් ලැබෙන දෙයක් නෑනේ... මේ ධර්මය ඇසුරු කරලා වැඩක් නෑ... වගේ අදහස් ගෙන අන්‍යවූ ආගමක් දහමක් සොයා පිහිට රැකවරණය බලාපොරොත්තුවන අවස්ථාවන් පවා දක්නට තියෙනවා.

මුලින්ම “ධර්මයේ හැසිරීම“ කුමක්දැයි තෝරාගැනීම ඉතාමත් වැදගත් වෙනවා. ඔබ සිතනවා නම් ධර්මයේ හැසිරීම ලෙසින් පවසන්නේ හුදෙක් පන්සල් යෑම, බෝධි පූජා පැවැත්වීම, මල් පහන් සුවඳ දුම් පූජා කිරීම, සිල් සමාදන් වීම ආදී දෑ ලෙසින් නම් මේ වදන තුල සැඟව ගිය ඒ ගැඹුරු අර්ථය තෝරාගැනීමට ඔබට මඳක් අපහසුවේවි. 

“ධර්මයේ හැසිරීම“ යනු හුදෙක් ඉහත කී වත් පිළිවෙත් තුල ක්‍රියාත්මක වීමක් නම් නෙවේ. ඒ දේ තුල ක්‍රියාත්මක වෙමින් තමන් විසින් “ධර්මයේ හැසිරෙනවාය“ කියලා අදහස් ගෙන තිබෙනවා නම් වහ වහා ඔබ විසින් තම තමන්ගේ වැරදි වැටහීම ඉවත් කරගැනීමට කටයුතු කල යුතුම වෙනවා. එසේ නොවුනොත් අවාසිය පාඩුව ඔබටමයි. කෙටියෙන් පවසනවා නම් “ධර්මයේ හැසිරීම“ යනු ලෝකෝත්තර ආර්ය මාර්ගයට පත්වීම සහ ඒ තුල ක්‍රියාත්මක වීමයි. තවත් ආකාරයකට කියනවා නම් සෝතාපන්න ඵලයට පත්වූ තැන් පටන්ගෙන නිවන පූර්ණය කරගැනීම දක්වාම වූ වැඩපිලිවෙලයි. ඇයි මේ එහෙම කියන්නේ කියලා හිතෙන්න පුළුවන්. මෙහෙම තෝරාගන්නකෝ...

ධර්මයේ හැසිරෙන්න නම් හැසිරිය යුතු ධර්මය කුමක්දැයි තෝරාගත යුතු වෙනවා එහෙම නේද? ධර්මය නම් හේතු ඵල දහම් සිද්ධාන්තය තෝරාගැනීම සහ ඒ අනුව කටයුතු කරගැනීමයි. ඉතින් ඒ ධර්මය හෙවත් හේතු ඵල දහම් සිද්ධාන්තය යමෙකුට අවබෝධ වීමම තමයි සෝතාපන්න ඵලයට පත්වීම හෙවත් පළමුවෙන්ම ලෝකෝත්තර ආර්ය මාර්ගයට පත්වීම ලෙසින් ධර්මය තුල පෙන්වා දෙන්නේ. තවත් ආකාරයකින් කියනවා නම් අන්තයන්ගෙන් මිදුණු මධ්‍යම ප්‍රතිපදාව තුල කටයුතු කරන්නට පටන්ගන්නේ සෝතාපන්න ඵලයට පත්වූ තැන් පටන්ගෙනයි. ඔන්න දැන් ඒ පුද්ගලයාට ධර්මය කුමක්දැයි වැටහෙනවා. ධර්මය කුමක්දැයි දැන ඒ තුල හැසිරෙනවා. දැන් ධර්මයේ හැසිරෙන පුද්ගලයාට ධර්මයේ රැකවරණය ලැබෙනවා. කොහොමද ලැබෙන්නේ? භෞතිකවූත් බාහිරවූත් රැකවරණයක් ගැනද මේ පෙන්වා දෙන්නේ? එහෙම දෙයක් නම් නෙවේ.

හේතු ඵල දහම් සිද්ධාන්තය හෙවත් ධර්මය යමෙකු තුල පහල වූ විට ඒ පුද්ගලයා ලෝකය දකින්නේ හේතු ඵල දහමට අනුවයි. ලෝකයේ එතෙක් සත්වයෙක්, පුද්ගලයෙක්, ද්‍රව්‍යයයක්, වස්තුවක් ලෙසින් යම් මැනගැනීමක් තිබුනේ නම් ඒ මැනගැනීමෙන් ඉවත්වීම පිණිස තමයි එතැන් පටන්ගෙන නුවණ මෙහෙයැවෙන්නේ. එතෙක් කාලයක් මායා ලෝකයේ මුලාවට හසුව කටයුතු වීමක් සිද්ධ වුණා නම් දැන් ඒ අනතුර හැඳිනගෙන තමයි කටයුතු කරන්නේ. 

අන්න ඒ නිසාම ඒ පුද්ගලයාට ඇසට රූපයක් ගැටෙන විට, කණට ශබ්දයක් ගැටෙන විට, නාසයට ගන්ධයක් ගැටෙන විට, දිවට රසයක් ගැටෙන විට, කයට ස්පර්ශයක් ගැටෙන විට, මනට ධර්මයන් ගැටෙන විට අනතුර හඳුනාගෙන, උඟුල හඳුනාගෙන කටයුතු කරනවා. එතෙක් කාලයක් ඇම නොදැන ගිලීමෙන් අනතුරට පත්වූවා නම් දැන් මේ ධර්මය දන්නා ධර්මයේ හැසිරෙන පුද්ගලා විසින් ඇම තෝරාගෙන අනතුර හඳුනාගෙන සිටිනවා. 

අන්න ඒ නිසාම ඒ පුද්ගලයාට තමන් තෝරාගත්තාවූ ධර්මය තුලින් නැවතත් පැවැත්ම පිණිස නැවතත් ඉපදෙමින් ලෙඩවෙමින් වෙනස්වීම් වලට ලක්වෙමින් මරණයට පත්වෙමින් අනන්ත දුක් රැසක් විඳිමින් ගෙවන්නට සිද්ධ වෙන පැවැත්තම ඇති හේතු ක්‍රමයෙන් ඉවත් වෙමින් යනවා. එවන් වූ පුද්ගලයෙකුට ලෝකයේ යම් ප්‍රශ්නයක් ගැටලුවක් කියන්නාවූ යමක් වේ නම් ඒ ප්‍රශ්ණයක් ගැටලුවක් කියන්නාවූ දෑහි යථාර්ථය ඒ පුද්ගලයා ධර්මය තුලින්ම දන්නා නිසාම ක්‍රමයෙන් කම්පා නොවන සුළු අසහනයක් නැති සාමකාමී මනසක් ඒ පුද්ගලයාට හිමිවෙනවා. 

ලෙඩ නොවේවා ලෙසින් පැතුමක්වත් ලෙඩ රෝග වලට ලක්වූවොත් ඒවායෙන් ඉක්මනින් මිදේවා ලෙසින් අසහනකාරී මානසික තත්වයන්වත් ලෙඩරෝග සුවකරගැනීමේ අනිසි වැඩපිලිවෙලක්වත් ධර්මයේ හැසිරෙන පුද්ගලයාට ඇතිවෙන්නේ නෑ. ලෙඩ රෝග වලින් ඇතිවන යම් කායික අපහසුවක්වේ නම් එය හැකි අයුරින් ඉවත් කරගන්නට හැකි නම් ඉවත් කරගන්නට කටයුතු කරන අතර එසේ කරගන්නට නොහැකිවූවොත් එසේ නොහැකිවූවා යැයි කම්පාවක් ඒ පුද්ගලායට ඇතිවෙන්නේ නෑ. 

සොර සතුරු කරදරයක් ඇතිවූවොත් ඒ පුද්ගලයා එහි ධර්මතාවය හොඳින් තෝරාගෙන සිටින නිසාවෙන් අසහනකාරී පීඩාකාරී තත්වයන්ට මුහුණ දෙන්නේ නෑ. යම් රිය අනතුරකට ලක්වූවොත් බලාපොරොත්තු නොවන ආකාරයේ සිදුවීමකට පත්වූවොත් සිත් පීඩාවක් අසහනයක් නැතිව ඒ සෑම දෙයකට කම්පාවකින් තොරව මුහුණ දීමේ ශක්තියක් ඒ පුද්ගලයාට ඇතිවෙනවා.

මෙන්න මේ ආකාරයට යම් වූ බාහිර වූත් භෞතික වූත් කරදරකාරී පීඩාකාරී යම් යම් අවස්ථාවන් වේ නම් ඒ දේවල් වලට මුහුණ දෙන්නට සිද්ධ වූ විට කම්පා නොවන අසහනයෙන් තොර මනසක් හිමිවීම තමයි ධර්මය තුලින් ලැබෙන රැකවරණය කියලා කියන්නේ. මඳක් සිතා බලන්න එවන් වූ රැකවරණයක් නොවේද තම තමන්ට අවශ්‍ය වෙන්නේ කියලා? ඇයි? 

බාහිර වූ භෞතික වූ කරදර හිරිහැර කොතෙක් නොඒවා නොඒවා යැයි පැතුවත් ඒ සෑම දෙයක්ම පැමිණීම ලෝකයේ ධර්මතාවයයි. මන්ද යමක් හටගත්තා නම් විපරිණාමයට පත්වී විනාශයට පත්වීම ඒ සෑම දෙයකම ධර්මතාවයයි. ඒ ධර්මතාවය නිසාම කැඩෙන බිඳෙන විනාශ වන, කඩන්න බිඳින්න විනාශ කරන්න හැකි, කැඩී බිඳී විනාශ වී යන ස්වභායෙන් යුක්ත සත්ව, පුද්ගල, ද්‍රව්‍ය, වස්තු රැසක් සහිත අවස්ථාවන් සමූහයක් තමයි අපි ජීවිතය ලෙසින් මුහුණ දෙන්නේ. ඉතින් ලෝකයේ ස්වභාවය මෙන්න මේ ආකාර වන විට මේ ලෝකය කුමක්ද එයට හේතුව කුමක්ද එය නිරෝධ කරගන්නේ කෙසේද එයට මාර්ගය කුමක්දැයි තෝරාගත්තාවූ ධර්මය නිසි ලෙසින් තෝරාගත්තාවූ පුද්ගලයා තමයි නිසි ලෙසින් ධර්මයේ හැසිරෙන්නේ. ඒ ධර්මය තුල හැසිරෙන විට ලැබෙන රැකවරණය තමයි මොන දේ සිද්ධ වුණත් කම්පාවක් නැති ස්වභාවයට පත්වීම. 

තවත් ආකාරයකට කියනවා නම් ලාභයක් වුණත් අලාභයක් වුණත්, යසසක් වුණත් අයසක් වුණත්, නින්දාවක් වුණත් ප්‍රශංසාවක් වුණත්, දුකක් වුණත් සැපක් වුණත් මොනදේ වුණත් අකම්ප්‍ය හෙවත් කම්පාවක් නැති මනසක් ලැබීම පිණිස ධර්මයේ හැසිරෙන්නා තමයි ධර්මය තුලින් ලැබෙන නිසි රැකවරණය ලබන්නේ. පැවැත්ම පිණිස හේතු වන යමක් වේ නම් ඒ ඒ දෑ තෝරාගෙන ඒවායෙන් බේරී තමන්ව අනන්ත වූ දුක් රැසින් මුදවාගන්නට ධර්මය තුලින් රැකවරණය ලැබෙන්නේ ඒ ගැඹුරු ධර්මය තෝරාගෙන එහි හැසිරෙන පුද්ගලයාටයි.

පැවැත්මක් තුල හිඳිමින් පැවැත්මට හේතු හදමින් යමෙක් මා ඉපදීමේ දුකෙන් මිදේවා... මා ලෙඩවීමෙන් මිදේවා... මා අනතුරුවලින් මිදේවා... මා විනාශයන්ගෙන් මිදේවා... මා මරණයෙන් මිදේවා... යැයි කියනවා නම්, හිතනවා නම්, කටයුතු කරනවා නම් එයම තමයි අවිද්‍යාවේ භයංකාරත්වය. විද්‍යාව පහල නොවූ සිතක ස්වභාවය එයයි. ඒවායෙන් මිදීමක් ලැබිය හැකි එකම ක්‍රමය සැබෑ ධර්මය තමන් තුල පහල කරගෙන ඒ අනුව කටයුතු කරගැනීමයි. 

අන්න ඒ නිසාවෙන් ඔබත් ඒ ගැඹුරු ධර්මය අප්‍රමාදීව තෝරාගන්නට කටයුතු කලයුතුමයි නේද? ප්‍රමාද නොවෙන්න. ධර්මය තෝරාගන්න. ඒ උතුම් ධර්මයේ හැසිරෙන්න. ඒ ධර්මයෙන් ලැබෙන රැකවරණය අප්‍රමාදීව ලැබගන්න. ඒ වෙනුවෙන් තෙරුවණේ ආශීර්වාදය උපරිමයෙන් ලැබේවායි සුපුරුදු ලෙසින්ම මෙත් සිතින් පතමි!!!

“නිර්වාණ ධර්ම“ වෙබ් අඩවියේ මාර්තු මස කතු වැකියෙන් උපුටා දමන ලදී!