To the Truth - සත්‍ය දැකීමට

I recently received an old video from a friend. It’s a very interesting video about the Scientifical explanation about how our five senses are working. It’s an interview of World Science Festival – 2019 held with the participants; Ms. Christine Constantinople, Mr. Donald Hoffman, Mr. Stavros Lomvardas, Mr. Beau Lotto, Mr. Anil Seth with the moderator Ms. Elizabeth Vargas.

So, I thought about sharing it with you all, through this article, with an important message to keep in mind when you search for the purest Buddhist Teachings.  

Understand the difference between the truths we identify as the truth and the actual ultimate truth.  Because that confusion leads you to misunderstand Buddhist Teachings for something which is not.  The result is that you ended up in just another invisible prison by believing that you are liberated.  If you seek for the actual liberation then your search should be for actual eternal the one & only truth.  

Have a blessed time with another short explanation of “Nirvana Dhamma”!

Read the Full Article - www.nirvanadhamma.com!

දහම් කැමති මිත්‍රයෙක් විසින් මෑතක දී බෙදා ගන්නට යෙදුන අපූරු වීඩියෝවක් තුලින් මෙම ලිපිය සටහන් තබන්නට හිතුණා. අපගේ ඇස, කණ, දිව, නාසය, කය ක්‍රියාත්මක වන ආකාරය ගැන නවතම විද්‍යාත්මක සොයා ගැනීම් තුලින් සිදු කල කතා බහක් තමයි ඒ වීඩියෝවේ අන්තර්ගත වෙන්නේ.  2019 වසරේ “ලෝක විද්‍යා උළෙල (World Science Festival)” වෙනුවෙන් Ms. Christine Constantinople, Mr. Donald Hoffman, Mr. Stavros Lomvardas, Mr. Beau Lotto, Mr. Anil Seth සහ Ms. Elizabeth Vargas. යන පිරිස එකතුව සිදු කල කතාබහක්.    

එම වීඩියෝවේ සඳහන් කාරණා සමඟින් අප විසින් තථාගත සත්ධර්මය විමසීමේ දී සිහි තබා ගත යුතු වැදගත් කාරණා කිහිපයක් කෙටියෙන් විග්‍රහ කර ගන්නට මෙම සටහන තුලින් කටයුතු කරමු!

අප ඇත්ත යැයි විශ්වාස කරන ඇත්ත සහ ඇත්තටම ඇත්ත අතර වෙනස වටහා ගැනීම ඉතාමත් වැදගත්.  නැත්නම් බොහෝ වෙලාවට සිද්ධ වෙන්නේ ඇත්තටම ඇත්ත ගැන පවසන බුදු දහම සේ වෙනත් වූ දෙයක් හඳුනා ගෙන පටලවා ගැනීමයි.  විමුක්තිය යැයි සිතා ගෙන... නිදහස් වූ වා යැයි සිතා ගෙන... නිවන් දුටුවා යැයි සිතා ගෙන... තවත් නො පෙනෙන සිර ගෙයක... තවත් එක් පැවැත්මක ම සිර වීම තමයි ඉන් සිද්ධ වෙන්නේ.  ඉතින්, ඔබ අවංකව ම, සැබෑවට ම, සැබෑ ම විමුක්තියක් සොයනවා නම් අතර මඟ තවත් එක් සත්‍යයේ වේශයෙන් ලැබෙනා බොරුවකට ඇත්ත යැයි රැවටී සතුටු වෙන්නේ නැතිව, සැබෑ ම සත්‍ය ගවේෂණය කරන්නට ප්‍රඥාවන්ත වෙන්න.  

මෙම කෙටි “නිර්වාණ ධර්ම”  විග්‍රහය ද පෙර නො ඇසූ විරූ දහම් හි ගැඹුර දැන දැක සැබෑ විමුක්තිය ට පත්වී ම පිණිස නිවැරදි මඟ හඳුනා ගැනීමට අංශු මාත්‍ර හෝ රුකුලක් ම වෙත්වා!!!

සම්පූර්ණලිපිය කියවන්න - www.nirvanadhamma.lk!

Seeing the meaning

 Article summary

There are loads of aspects which you should consider and develop as a person who seeks for the liberation or the ultimate truth. Especially when it comes to the Buddhist Teachings, your skills should be in a higher level. Otherwise, you will end up with the duplicates which looks like Buddhism but not actual Buddhism. So, let me share something highly important to our path of liberation!

It is highly important to understand the actual meaning of everything we listen as Dhamma.  As beings who are trained to grab the meaning in the surface level, we often miss the moral of the story.  Because we normally try to understand the meaning through the data which we received through the 5 senses.  When we hear a bundle of words, we normally grab the meaning of the words, not the hidden meaning of those words.

For an example… let’s use an idiom here…

“Understanding of the Pure Buddhist teachings occurs only once in a blue moon”

There are two levels of understanding the meaning here…

When you listen to this in surface level, you just grab the literal meaning of the words only.  Like, one can even understand these words are something about the moon or full moon day… some can even think of it as to understand the Buddhist teachings, moon must be in blue color, or it is not possible to understand the Buddhist teachings, if the moon is not blue… etc. etc.…

Think of the possibilities of creating stories when you listen to the words. Worst thing is that each story will give you the confirmation of that you have fully understood the meaning of those words, when actually you are far from understanding the meaning.

And then the second way of understanding the meaning. 

When you hear this, you just know that this means about something extremely rare in occurrence.  This means that understanding of pure Buddhist teachings doesn’t happen very often.  It’s rare.  Likewise, you understand the meaning beyond the words. 

Our listening is conditioned and if we are not aware of it, we will end up by understanding something else by believing we understood the correct meaning. 

So, my dear friends… don’t take this as an easy task… but, your listening improves with the eagerness to liberate and find the ultimate truth.

Listening to a bundle of words and understand the meaning from surface level doesn’t mean one understood the meaning.   Our agitated mind always in action to distract us in so many possible ways.  So, to listen beyond words, the skill has to be developed, and your eagerness should develop.  So, check within… are you a true listener?  Can you satisfy with the listening level of yours?

Have a blessed time and explore within!

To read More Articles visit; Official "Nirvana Dhamma" Website

අර්ථය දැකීම

 

සටහනේ අන්තර්ගතය

සැබෑ විමුක්තියක් සොයන, සැබෑ සත්‍ය ගවේෂණය කරන්නා වූ නැණවත් ඔබ විසින් අවබෝධ කල යුතු නුවණින් දැන දැක හඳුනා ගත යුතු කාරණා බොහෝමයි. විශේෂයෙන් ම අති දුලභ පෙර නො ඇසූ විරූ දහම් විග්‍රහ වන තථාගත ශ්‍රී සත්ධර්මය ශ්‍රවණය කර ගැනීමට දරන උත්සාහය තුල වරදින්නට හැකි... සත්ධර්මය මඟ හැරෙන්නට ඇති අවස්ථා හඳුනා ගැනීම අතිශයින් ම වැදගත් වෙනවා. අන්න ඒ නිසා මෙවර කතු වැකිය තුලින් ඔබ විසින් නැණවත් ව දැකිය යුතු කාරණයක් සම්බන්ධයෙන් කෙටියෙන් විග්‍රහ කර දෙන්නට උත්සාහයක් දරන්නම්!

යමක් අසන විට දී එහි “අර්ථය” අවබෝධ කර ගැනීම ඉතාමත් වැදගත් වෙනවා. පෙනෙන, ඇහෙන, දැනෙන, විඳින වැඩපිළිවෙළට හුරු වෙලා ඉන්න අපට යමක් අසන විට දී අප විසින් වටහා ගන්නා අර්ථයත් බොහෝ විට ඒ පෙනෙන, ඇහෙන, දැනෙන, විඳින සීමාව තුල ලැබූ අත්දැකීම් ඔස්සේ ම වටහා ගත් අර්ථයක් තමයි නේද? සත්ධර්මය ශ්‍රවණයේ දී ද මෙන්න මේ වගේ තමන් දන්නා මට්ටමින් ම සිදු වන අර්ථ වටහා ගැනීමක් තිබෙනවා.  උදාහරණ කිහිපයක් ඔස්සේ පැහැදිලි කරලා දෙන්නට උත්සාහ කරන්නම්. 

අප නිතර භාවිතා කරන ප්‍රස්ථා පිරුළු තියෙනවානේ නේද? උදාහරණයක් වශයෙන් අප ඒ ප්‍රස්ථා පිරුළක් ගමු කෝ. 

“පනින්න පෙර සිතා බලනු!”

මේ වචන පද ටික අපට ඇසෙන විට මෙහි අර්ථ ගැනීම සිදු වන ආකාර දෙකක් තියෙනවා.

එහි දී පහසුවෙන් ම වැටහෙන අර්ථය තමයි; “පනින්න පෙර සිතා බලනු” කියන වචන පද වලට ගත හැකි, ඒ ඒ වචන පදයෙන් කියැවෙන අර්ථය. 

එතකොට වෙන්නේ මේ වචන ටික අපට ඇහෙන කොට, අපේ සිතේ චිත්ත රූප මැවෙනවා.  අපට යම් තැනකින්... යමකින්... යමකට  පනින ආකාරය සිහිපත් වෙනවා... එසේ පනින්න පෙර සිතන්න ඕන කියලා තමයි මේ කියන්නේ කියලා වැටහෙනවා.  ඒ විදියට තේරුම දැනුනොත් අපට තව හිතෙනවා “මොකකින් පනින්න කලින් ද මේ හිතන්න කියන්නේ? ලිඳක් වගේ දෙයකට... ගඟක් වගේ තැනකට... වලකට වගේ පනින්න කලින් නම් පොඩ්ඩක් විමසන්න වෙනවා ඒ ගැන වෙන්න ඇති මේ කියන්නේ... යන එන ගමන් පනින්න හිතුනොත් ඒකේ මොනවද ආයේ හිතල බලන්න තියෙන්නේ... බට්ටා පනිනවා වගේ සෙල්ලමකට සම්බන්ධ දෙයක් නම් කොහොමත් වැඩියේ හිතන්න දෙයක් නැහැනේ... වාහනයකට කෝච්චියකට පනිනවා වගේ දෙයක් වෙන්න ඇති මේ කියන්නේ... ඇඳකින් පුටුවකින් මේසයකින් පනින්නත් පුළුවන් නේ... ඒ වගේ වෙලාවට මොනවද හිතන්න තියෙන්නේ...??????”

ඔබට පේනවද මේ විදියට වචන පද වලට සීමා වූ අර්ථයක් ගත් විට කොතරම් කතන්දර තොගයක් නිර්මාණය වෙනවා ද කියලා?  ඒ ලැබුණ අර්ථය ඔස්සේ එහෙමත් නැත්නම් ඒ වචන පද ටික අප තේරුම් කර ගත්ත ක්‍රමය අනුව අපට එය වඩාත් තේරුම් කර ගැනීම පිණිස ප්‍රශ්න සමුදායක් සිතට නැඟෙනවා.  එසේ නැතිව “අනතුරු සහිත හෝ අනතුරක් වෙන තැනකට පනින්න කලින් හිතලා බලන්න කියලා වෙන්න ඇති ඔය කියන්නේ” කියලා එක තැනකට සීමා වූ නිගමනයකට පත් වෙලා නවතින්නත් පුළුවන්.

දෙවන ආකාරයේ අර්ථ ගැන්වීම තමයි ඒ වචන පද වලින් කියන්නට උත්සාහ කල අදහස වටහා ගැනීම හෙවත් වචන පද වලින් නො කියැවෙන අර්ථය නුවණින් දැකීම.

“පනින්න පෙර සිතා බලනු” කියන වචන පද ටික ඇහෙන විට දී ම “යමක් කරන්නට පෙර විමසීමක් කර, හොඳින් කල්පනා කරලා එය කරන්නට සුදුසු ද නැත්ද එයින් සිදු විය හැකි ප්‍රතිඵල ආදිය ගැන නැණවත් ව සිතා බලන්න” කියන දේ තමයි මේ කියන්නේ කියලා වැටහෙනවා.  දැන් මෙන්න මේ දෙවැනි අර්ථය වචන පද වල තිබුණේ නැති... වචන පද තුල සැඟවෙලා තිබුණ අර්ථය නේද?  මෙතැන දී කලින් වගේ යම් යම් කාරණා වලට සීමා වෙලා කතන්දර හැදුණා ද?  මේ වචන වලින් “පනින” පිම්මක් ගැන, ස්ථානයක් ආදිය ගැන කියවුණා ද?

මෙතැන දී “පනින්න පෙර සිතා බලනු” වැකිය හරියට ම ශ්‍රවණය වුනේ කොයි අවස්ථාවේ දී ද බලන්න!

ධර්ම ශ්‍රවණයේ දී පළමු ආකාරයේ අර්ථ ගැනීම තමයි බහුලව ම සිද්ධ වෙන්නේ.  දෙවැනි ආකාරයට නිවැරදිව අර්ථය නුවණින් වැටහෙන්නට නම් අපට වචන පද වලට අප දන්නා අර්ථ ගැනීම් නවතා දමා අසන්නට සිද්ධ වෙන බව වැටහෙනවා ද?

විමසන්න... ශ්‍රවණය තවම සාර්ථක නැති බව වැටහෙන ව ද? නිවන් ඕනෑ කිව්වට... සත්‍ය අවබෝධ කල යුතුයි කිව්වට... විමුක්තියක් ඕනෑ කිව්වට... ආයේ නම් ඉපදෙන්න බෑ කිව්වට... බුදු දහම අහන සැබෑ ශ්‍රාවකයෙක් කිව්වට... කිවූ පමණින් කිසිවක් ලැබෙන්නේ නැත.  ඒ වෙනුවෙන් කැපවීමෙන් නැණවත් ව සකස් කර ගත යුතු දේ බොහෝමයි. 

“ශ්‍රවණය නිවැරදි නොවන තැනක ශ්‍රාවකත්වය ක් ලබනවා යැයි යමක් විය නො හැකියි” වචන පද ඉක්මවා අදහස වැටහේවා... නැණවත් ව අර්ථය ශ්‍රවණය වෙත්වා!

මෙවැනි දහම් ලිපි ඇසුර පිණිස "නිර්වාණ ධර්ම" වෙබ් අඩවියට පිවිසෙන්න!

The Omens & liberation

 

In our previous Editorial, we have discussed how we should experience the four omens before we enter to the path of nibbana. We have already discussed how we should realize the fundamental issues in our so call life. Also, we have discussed that how we should observe them as the omens for liberation. In this editorial, let’s continue the same topic further!

I believe you have already gone through the set of brief explanation about four omens in here too.  If so, you may have already noticed how deep is this state of seeing the four great omens. 

So, once journey of liberation truly begins only after the that person has seen the four great omens.  That’s the fourth omen is all about, too.  Then only the urge of liberation comes.  Then only the urge of truth comes.  The right focus on liberation start right there after one sees the four great omens. 

And then they seek for the noble friends who can support & guide them for the liberation.  As the seek is genuine, they listen carefully.  That gives the perfect focus and concentration to realize the eternal truth.  If the seeker is lucky, it would be a time of Samma SamBuddha and the blessed one’s teachings are available.  So, then they get the chance of listening the eternal truth of existence, and that makes them liberate!  That’s we call Nibbana. 

But, as long as you haven’t reached to the state of seeing the four great omens, you believe that Buddhism is also all about these four omens.  This is where many misunderstand Buddhist teachings are all about suffering or just another philosophy or same like other great religious teachings etc. 

But the four great omens are just like unlocking the inner seeker of truth who seeks for the real liberation.  Once unlocked, your journey begins and if you are lucky you will end up with Buddhist teachings which leads you to see the noble truth which can be never heard from any other teachings.  But as long as you are not even reached to the state of seeing the four great omens, Buddhist teachings are far away from your range of understanding.  Let’s say you still don’t have a mind of seeing the things as it is. 

A mind, which depends on the external facts and knowledge, can’t even observe the hidden nature of own self.  When the observation skills are not developed and so limited to the visible facts and nature, one can’t see the depth of the true nature.  

So, seek within and try to understand whether you have seen the four great omens or not.  Otherwise, liberation is still too far away! Have a blessed time and good luck for your search!

පෙර නිමිති සහ විමුක්තිය

 

පෙර කතු වැකිය ඔස්සේ අප විසින් විමුක්තිකාමි චින්තනයක් දැරීම පිණිස අත්‍යවශ්‍ය කරන මූලික දැක්මක් ගැන විස්තර කර ගත්තා. ඒ තුල අපගේ පැවැත්ම තුල විසඳුමක් ලබා ගත නො හැකි ආකාරයේ කාරණා කිහිපයක් ගැන පෙර නිමිති නුවණින් ප්‍රත්‍යක්ෂ වශයෙන් දැකිය යුතු බව අප විස්තර කර ගත්තා. මෙවර කතු වැකිය තුලින් මේ පෙර නිමිති ගැන තවදුරටත් විග්‍රහ කර දෙන්නට උත්සාහ කරන්නම්!

ඔබ මේ වන විටත් සතර පෙර නිමිති සම්බන්ධ දහම් කොටස් පෙල ඇසුරු කරන්නට ඇතැයි විශ්වාස කරනවා.  ඒවායේ තියෙන දේම නැවත නැවත විස්තර කිරීම ඵලක් නැති නිසා මේ සතර පෙර නිමිති සහ විමුක්තිය අතර සම්බන්ධය ටිකක් විග්‍රහ කර දෙන්නට මේ කතු වැකිය යොදා ගන්නම්. 

“මහල්ලෙක්, ලෙඩෙක්, මල මිනියක්, පැවිදි රුවක්” කියන කාරණා මතු පිට බාහිර වූ කාරණා ඔස්සේ දන්නා හඳුනන අවස්ථාවක් තිබෙනවා.  නැණවත් ව විමසන්නාට මේ කියන කාරණා “පෙර නිමිති” වශයෙන් දැනෙන අවස්ථාවක් තිබෙනවා.  පෙර නිමිති දුටු ප්‍රඥාවන්තයා තමයි හිස ගිනි ගත්තෙක් ඒ ගිනි නිවන එකත් පසෙක තබා සත්‍ය ගවේෂණය පිණිස සැබෑ විමුක්තිය පිණිස කැප වෙනවා හා සමාන මානසිකත්වයකින් විමුක්තිය පිණිස වෑයම් කරන්නේ. 

අන්න එවැන්නෙක් තමයි කල්‍යාණ මිත්‍රයා ව ලුහු බඳින්නේ.  හරියට දාරුචීරිය තෙරුන් වගේ... කිසා ගෝතමිය වගේ... පටාචාරා ව වගේ... රට්ඨපාල කුමරුන් වගේ... අනේක නම් වලින් වූ රජ කුමර කුමරියන් ද... සිටු කුමර කුමරියන් ද... අනේක දුකට පත් වූ සාමාන්‍ය ජන පිරිස ද... වෙනසක් නැතිවම කල්‍යාණ මිත්‍රයා ව ලුහු බැන්දේ මේ දැවෙන ප්‍රශ්නයට විසඳුමක් නැති බව දැක විමුක්තිය ලැබීම පිණිසයි! 

ඔවුන්ගේ වාසනාවට ඒ බුද්ධ ශාසනයක් පවතින කාලයක්.  අදටත් ජීවමාන බුද්ධ ශාසනය පවතින කාලයක්! ප්‍රඥාවන්තයා හට විමුක්තිය ලැබීම අනිවාර්යයෙන් ම සිදු කර ගත හැකි කාලයක්!  

ඔව්! නුවණැත්තා මේ විසඳුමක් නැති ප්‍රශ්න සහිත පැවැත්මේ දෝෂය දකිනවා.  අන්න ඒ තැනැත්තාගේ සිත පැවිද්දේ හෙවත් විමුක්තිකාමි චින්තනයේ පිහිටනවා.  එවන් නුවණැත්තාට කයේ ලෙඩ රෝග, මරණය, මහලු බව ආදී දේ තව දුරටත් ප්‍රශ්න නොවේ.  ඒවායෙන් ගැලවෙන ක්‍රමය මේ පැවැත්ම තුල නැති බව දැක ඇති නිසාම ලෙඩට බෙහෙත්, මරණයෙන් ගැලවීමට ප්‍රවේශම් වීම් ආදී තාවකාලික විසඳුම් වලට කාලය නාස්ති කරන්නට පෙර නිමිති දුටු නුවණැති පුද්ගලයා වෙහෙස වෙන්නේ නෑ.

මේ බව තථාගත සත්ධර්මය තුල සම්මා සම්බුදු රජාණන් වහන්සේ පෙන්වා දී ඇති වාර අනන්තයි අප්‍රමාණයි.  නමුත් පෙර නිමිති දුටු මානසිකත්වයක් ඔබට නැති නම් ධර්මයේ ඇති ඒ ගැඹුර ඔබට ඇසෙන්නේ දැනෙන්නේ නෑ.  ඔබ ධර්මය තුල ද සොයන්නෙත් මෙම ලෙඩ වීම, මහලු වීම, මරණය ආදී කරදර යැයි සිතා ගත් බාහිර වූ දුක් රැසකින් නිදහස් වීමක්. 

ඉතින්, එය සිදු නොවන විට කාලයත් එක්ක ඔබට ධර්මය තෙරුවන එපා වෙනවා. “කෝ මම මෙච්චර පින් කරනවා... මෙච්චර බණ අහනවා ඒ වුනාට ලෙඩ දුක් කරදර වල අඩුවක් නෑනේ” කියලා කම්පා වෙනවා.  එහෙමත් නැත්නම් ලෙඩක් හැදුණා ම... තමන්ට ප්‍රිය කෙනෙක් මරණයට පත් වෙයි කියලා බිය වුනා ම... පින් කම් කරනවා... ඒවා නොවේවා හෝ ප්‍රමාද වේවා කියන අදහසින් පින් කටයුත්තක් කරනවා. ධර්මයේ හැසිරෙන පුද්ගලයෙක් ලෙඩ වූ කල කියන්නෙත් “ඔච්චර පින් දහම් කරලා බලන්නකෝ ඉතින් අසනීප වෙලා නේ... හරිම දුක්ඛිත මරණයක් නේ ලැබුවේ” කියලයි. 

සරලවම තමන්ගේ බාහිර වූ සුඛ විහරණයක් උදෙසා උතුම් අති දුලභ තෙරුවන පාවිච්චි කරනවා.  බුදු දහමේ හරය ම මඟ හැරිලා. 

ඒ නිසා තමන්ව විමසන්න.  තෙරුවනින් ලැබිය යුතු ගැඹුර ලැබිලා නැත්තේ ඔබගේ විමසීම තාමත් ප්‍රාථමික නිසාමයි.  එසේ නම් ඒ ශ්‍රද්ධාව පිණිස... විරිය පිණිස... සිහිය පිණිස... සමාධිය පිණිස... ප්‍රඥාව පිණිස... ශාසනයට සම්බන්ධ පින් කටයුතු වල නිරත වෙන්න. කල්‍යාණ මිත්‍ර ආශ්‍රයට ඉඩ දෙන්න.  කල්‍යාණ මිත්‍රයා ව ලුහුබඳින්නට හිතක් නො දෙන්නේ ඇයි දැයි බලන්න! 

ලෙඩෙක්, මහල්ලෙක්, මල මිනියක්, කියන ඉෂ්ට දේවතාවන්ගේ ආශීර්වාදය ලබා ගන්න.  ලෙඩ වීම, මහලු බව, මරණය ඉක්මවා නැති බව දකින්නට දක්ෂ වෙන්න!  එවිට ඔබට පැවිදි රුව හෙවත් විමුක්තිකාමි මානසිකත්වය ලැබේවි!  අති දුලභ පෙර නො ඇසූ විරූ දහම් ඇසේවි!

Have you seen the omens?

 

This time I will dedicate the editorial to briefly analyze a matter that is very important to the path of Nirvana and its development, which is seen in some practitioners who listen to sermons for liberation with the desire to progress on the path of truth, but are often unable to see it themselves!

Have you heard of the four omens also known as the four sights or signs?  The Omen of an Old Man... The Omen of a Sick Man... The Omen of a Dead Man... The Omen of an Ascetic.  If you are familiar with the life story of Prince Siddhartha, you may have surely heard about these four great omens.  You can read about them more in these pages too!

Many of the practitioners fails to identify the importance of these four great omens.  Practitioners who are dedicated to the path of nibbana and claims that they listen to the deep sunnatha Dhamma, practice satharasatipattana and other meditation method about death & true nature of body, BUT still struggling to accept the fact of being sick or getting old or death.

You should examine your inner intention of practicing Dhamma or doing meritorious activities.  If your intention is to be free from sickness, old age or delaying the death, as it says in the Dhamma “Those who practice Dhamma, protected by the Dhamma ”, that insane, isn’t it!  Because that piece of Dhamma doesn’t mean that at all.

Seeing the four sights or seeing the four great omens means such a deep moment.  You understand the meaning of “omen” right?  We interpret the word omen as, “A sign of an event regarded as a good or evil. Such as "the raven seemed a bird of evil omen".  The four great omens mean like you are witnessing or getting the sign of some default faults of your existence which you can’t actually give a proper solution through the worldly ways.  It’s like noticing some errors which you can’t fix.

When Samma SamBuddha alive, there were many those who become an enlightened one, and achieved the noble stages quickly when listen to the deep Dhamma.  That’s because they have been wise enough to see the four great omens even before they listen to those deep Dhamma teachings of a Samma Sambuddha.  They were in the mind set of being liberated. After seeing the four great omens, their only intention was to be liberated from this exhausting life full of maintenance.  Therefore, they looked for the noble ones who can guide them to liberation.  Luckily, they were in a period of time when a Samma Sambuddha exists, and they were guided correctly to see the true nature of existence where no one else could be able to see it in normal mind set.

So, the true nature of existence which only a Samma SamBuddha can show & guide is clearly not about the normal sickness, getting old or death like basic nature.

This misunderstanding happens, when the practitioners enter to practice Buddhism for various reasons, but NOT the reason of seeing the four great omens.  They misunderstand Buddhism is all about birth, decaying, sickness, death and suffering which we already know.  So, it’s highly important to see your intention to enter to the path of liberation. Because when you are not seeking the truth for right reasons, you always end up with misleading paths which you believed as the Samma Sambuddha’s rare teachings.

Let’s continue this same topic in next month's editorial, too.  So, that you can dig deep in to the four great omens of your life!

පෙර නිමිති දැකල ද?

 

සත්ධර්ම මාර්ගයේ දියුණුවක් ලබන්නට කැමැත්තෙන් විමුක්තිය පිණිස බණ දහම් අසන සමහර පිරිස තුල දැක ගන්නට තිබෙන, බොහෝ විට තමන් ම දැක ගන්නට අදක්ෂ කාරණයක්... නිවන් මඟට සහ එහි දියුණුවට ඉතාමත් වැදගත් කාරණයක් කෙටියෙන් විග්‍රහ කර දෙන්නට මෙවර කතු වැකිය වෙන් කරන්නම්!

සතර පෙර නිමිති ගැන අහලා තියෙනවා නේද?  ලෙඩෙක්... මහල්ලෙක්... මරණයක්... පැවිදි රුවක්... කියලා සිදුහත් බෝ සත් චරිතයේ ගැන ඉගෙන ගන්න විට ඉගෙන ගන්නවා නේද?  ඉතින් මේ සතර පෙර නිමිති කියන්නේ සිදුහත් බෝසත් චරිතයට පමණක් අදාළ කාරණයක් නොවේ.  විමුක්තියක් සොයන පිරිස විසින් අත්දැකිය යුතු වැදගත් ම අවස්ථාවක් තමයි මේ සතර පෙර නිමිති දැකීම කියලා කියන අවස්ථාව.  මේ සම්බන්ධයෙන් තරමක් දීර්ඝ විග්‍රහයක් නිර්වාණ ධර්ම වෙබ් අඩවියේ සතර පෙර නිමිති සම්බන්ධ කොටස් තුල තිබෙනවා.

සාර සංකල්ප ලක්ෂයක් පෙරුම් පුරා ගෙන ආව ප්‍රඥාවන්ත මහ බෝසත් චරිතය එතරම් ප්‍රඥා පාරමිතා පුරා නැති ඡන්න වගේ කෙනෙකුගෙන් ජීවිතයේ යථාර්ථයක් තේරුම් ගත්තා යැයි විශ්වාස කරන බහුතරයක ගේ මානසිකත්වය හඳුනා ගත යුතුයි.  නමුත් එය එසේම යැයි කියා සිතන ශ්‍රාවක පරපුරක් බුද්ධ ශාසනය තුල බිහි වීම සැබැවින් ම අභාග්‍ය සම්පන්න කාරණයක්.

එයිටත් වඩා අභාග්‍ය සම්පන්න කාරණයක් තියෙනවා. ඒ තමයි සත්ධර්ම මාර්ගයේ කැපවී සිටින... ගැඹුරු ශුන්‍යාතාදී දහම් අසන... සතර සතිපට්ඨානය ගැන විමසන... මරණානුස්සති අසුභ ය ආදී භාවනා වඩනවා ය කියන... ශ්‍රාවක යැයි කියන පිරිස තවමත් මේ ලෙඩ වීම, මහලු වීම, මරණය ආදී වශයෙන් කියන මූලික කාරණා භාර ගන්නට ඇති අකමැත්ත.  කෙටියෙන් කියනවා නම් මේ සතර පෙර නිමිති දැක නො තිබීම.  

කොතරම් බණ ඇසුවත්... පින් දහම් කලත් ඒ සෑම දෙයක් තුලම ලෙඩ නොවී සිටීම... මරණය ප්‍රමාද කර ගැනීම වගේ යටි අදහස් ගැබ් වෙලා තියෙනවා නේද කියලා ඔබත් ප්‍රඥාවන්ත ව විමසා බලන්න.  පින් දහම් කරන නිසා... ධර්මයේ හැසිරෙන නිසා ධර්මය විසින් අපි ව ආරක්ෂා කරයි කියන අදහස සිතේ දරා ගෙන ලෙඩක් දුකක් කරදරයක් නොවී මරණය කල් ගොස් ආයුෂ ලැබී සැනසීමෙන් යුතු ජීවිතයක් ගත කරන්නට හැකි වේවි යන අදහසින් නොවේ දැයි නුවණින් විමසා බලන්න ඕන.

“සතර පෙර නිමිති දකිනවා” කියන කාරණා තුලින් අදහස් වෙන්නේ තමන්ට හෝ කාටවත් සදාතනික විසඳුමක් ලබා දිය නො හැකි කාරණා කිහිපයක් ගැන පෙර නිමිති දකිනවා කියන එකයි.  එයට විසඳුමක් ලැබීම පිණිස කල යුතු එකම ක්‍රම වේදයක් ගැන නිමිති දකිනවා කියන එකයි.  නිමිත්තක් දකිනවා කියන්නේ මොකක්ද කියලා අදහස වැටහෙනවා නේ නේද?

ඉතින්, සම්මා සම්බුදු රඳුන්ගේ කාලයේ දී මාර්ග ඵල ආදිය ලබන්නට හැකි වූ... රහත් ඵලය ලබන්නට හැකි වූ සියලු ම භික්ෂු, භික්ෂුණී, උපාසක, උපාසිකා සිව්වනක් පිරිස මේ කියන සතර පෙර නිමිති ප්‍රත්‍යක්ෂ වශයෙන් අවබෝධ කල පිරිසක්.  ඒ නිසා ම තමයි පෙර නො ඇසූ විරූ තථාගත ශ්‍රී සත්ධර්මය අවබෝධ කරමින් මාර්ග ඵල ආදිය ලබන්නට හැකි වූයේ.

නමුත් ඔබ තවමත් මේ ලෙඩ වීම, මහලු වීම, මරණය කියන කාරණා නිමිති වශයෙන් දැක නුවණින් ප්‍රත්‍යක්ෂ අවබෝධයක් නැතිනම් ඔබ කොතරම් බණ දහම් ඇසුවත් පෙර නො ඇසූ විරූ දහම් අවබෝධ වෙනවා වෙනුවට ඔබට මතුපිට වූ කාරණා තමයි තථාගත සත්ධර්මය ලෙසින් දැනෙන්නේ.  උදාහරණයකට බොහෝ දෙනෙක් සිතා ගෙන සිටින්නේ බුදු දහමේ කියන්නේ ඉපදීම, ලෙඩ වීම, මහලු වීම, මරණය ආදී ජීවිතයේ අත්දකින්නට ලැබෙන සාමාන්‍ය ධර්මතාවය ගැන කියන කාරණා ගැන කියලයි.  ඒ මදිවට බණක් දහමක් අහන ගානේ, පිනක් කරන ගානේ ප්‍රාර්ථනා කරන්නෙත් ලෙඩක් දුකක් කරදරයක් නැතිව ඉන්න ලැබේවා කියලයි. 

ඉතින්, හොඳින් තමන්ගේ මානසිකත්වය විමසන්න ඕන.  තමන්ගේ හෝ තමන්ගේ ප්‍රියයන්ගේ ලෙඩ වීම, මරණය කියන කාරණා දරා ගන්නට නො හැකි නම්... දිනෙන් දින අබලන් වන තමන්ගේ කය... තමන්ගේ ප්‍රියයන්ගේ කය කෙරෙහි නුවණින් දැක ගන්නට නො හැකි නම්... ඡන්න රථාචාර්ය වගේ “ආ ඔව් ඉතින් අපි හැමෝම ලෙඩ වෙනවානේ... මහලු වෙනවානේ... මැරෙනවා නේ...” කියමින් තමන් ප්‍රත්‍යක්ෂ වශයෙන් දන්නා කාරණයක් වගේ කටමැත දොඩවමින් ලෙඩ වීමට, මරණයට, අබලන් වීමට පිළියම් සොයනවා නම් මේ අනුවණ කම නුවණින් දැකිය යුතුයි.

ඉදිරි කතුවැකිය තුලින් මේ කාරණය ගැන තවත් කාරණා ටිකක් විග්‍රහ කරලා දෙන්නම්.  එතකම් තමන් ගැන විමසන්න! තමන්ට අවංක වෙන්න!  තමන්ගේ අනුවණකම් වටහා ගන්නට උත්සාහවන්ත වන්න!  නැත්නම් මේ ශාසනයත්, මේ දිරා යන කය ගැනම වෙහෙසෙමින් මඟ හැරෙනවා කියන අභාග්‍ය සම්පන්න අත්දැකීම ලබන්නට වේවි!

සිතින් පින් කිරීමේ ගැඹුර

 පසුගිය කතු වැකිය තුලින් අප විසින් අන් අය දෙන දානයක් දැක බලා පැහැදීම නිවන් මඟට උපකාර වූ ආකාරය ගැන විග්‍රහ කර ගත්තා.  සම්මා සම්බුදු පියාණන් වහන්සේගේ කාලයේ සිද්ධියක් ද අප ඒ වෙනුවෙන් උදාහරණයකට යොදා ගත්තා මතකයි නේ නේද?  ඉතින්, මෙවර කතු වැකිය තුලින් එම අන් අය දෙන දානය හෝ අන් අය සිදු කරන පින්කමක් තමන් විසින් සිදු කර ගත්තා සේ සිත පහදවා ගැනීමේ ක්‍රමවේදය ගැන තව දුරටත් විග්‍රහ කර ගන්නට උත්සාහ කරමු!

මේ වන විට අන්තර්ජාලය... සමාජ මාධ්‍ය ආදිය ඔස්සේ බොහෝ පිරිසක් තම තමන් සිදු කරන විවිධාකාරයේ පින් කටයුතු වල ඡායාරූප... වීඩියෝ දර්ශන බෙදා ගන්නවා.  “නිර්වාණ ධර්ම සදහම් සත්කාරය” තුලින් ද එසේ සිදු කරන පින් කටයුතු වල ඡායාරූප හෝ වීඩියෝ ගත කර ගත් අවස්ථා බෙදා ගන්නවා.  ඉතින් මේ වගේ අවස්ථා වල දී සමහර පිරිස සතුටු වෙනවා වගේ ම කම්පා වෙන අවස්ථා ද තිබෙනවා.  ඒ ඇයි?  පින් කටයුතු කරන්නට ඉතාමත් කැමතියි... නමුත් මුදල් යොදවන්න බැරි වුනා... නැත්නම් අදාළ පින්කමට මුදලින් ආධාර කරන්නට නො හැකි වුනා... කියලා කම්පා වෙනවා.  දැන් ඉතින් මේ වගේ කම්පා වීම් අත හරින්න ඕන. තමන්ට යම් ඡායාරූපයක් හෝ වේවා පින් කටයුත්තක වීඩියෝ දර්ශනයක් වේවා ලැබුණ විට එය භාවනාවක් බවට පත් කර ගන්නට ඕන.

උදාහරණයකට මෙහෙම හිතන්න... ඔබට වසර ගණනාවකට පෙර පවුලේ පිරිස විසින් පැවැත්වූ උත්සවයක ඡායාරූප ලැබෙනවා.  ඒවා බලන විට ඉතාමත් උනන්දුවෙන් එකින් එක බලමින් ඔබ සතුටු වෙන ආකාරය... ඔබගේ සිත වැඩ කරන ආකාරය සිහිපත් කර ගන්න.  ඒ වගේම තවත් උදාහරණයක් ගන්න... ඔබ කැමති ම නළුවෙක් හෝ නිළියක් හෝ ප්‍රසිද්ධ චරිතයක් සහභාගි වන උත්සවයක් දකින්නට ලැබෙනවා.  ඡායාරූප හේ වීඩියෝව බලන විට ඔබගේ සිත වැඩ කරන ආකාරය සිහි පත් කර ගන්න.   ඉතින් මේ සෑම අවස්ථාවක ම සිත සම්බන්ධ වන ආකාරය අනුව තමයි ප්‍රතිඵලය ලැබෙන්නේ.

එහෙනම් දැන් ඉතින් පින් කටයුත්තක ඡායාරූප ලැබෙන විට... වීඩියෝ ලැබෙන විට... මොහොතක් ඒ ඒ ඡායාරූප සහ වීඩියෝවේ පෙන්වන සිද්ධියට සම්බන්ධ වන්නට සිත යොමු කරන්න.  ඔබ ඒ පින් කටයුත්ත සිදු කරනවා නම් සිදු කරන ආකාරය සිතට ගන්න.  උදාහරණයකට ඔබට චෛත්‍යයක හුණු පිරියම් කරන ඡායාරූපයක් ලැබෙනවා.  ඔබ විසින් ඒ කටයුත්ත සිදු කරන ආකාරය සිහිපත් කර ගන්න.  ඔබ ඇයි ඒ දේවල් කරන්නේ? ඔබට සම්මා සම්බුද්ධ රත්නය, සද්ධර්ම රත්නය, ආර්ය මහා සංඝ රත්නය යන තෙරුවනින් ලැබුණ දේ අනුව ඔබගේ සිත තුල ශ්‍රද්ධාව... ගෞරවය... සකස් වේවි.  මොහොතක් වැය කොට ඒ තෙරුවන නිසා ඔබ ලැබූ දේ සිහිපත් කර ගන්න. 

අනාථ සසරක මොහොතකට හෝ හදවතට නිවනක්... සැනසීමක් ලැබුණේ මේ උතුම් තෙරුවන නිසා නොවේ දැයි සිහිපත් කර ගන්න.  සංසාර දුක අවසන් කර ගැනීමට මඟ පෙන්වන මේ තෙරුවන පහල වුනේ නැත්නම් සිදු වන ඇබැද්දිය සිහි කර ගන්න. 

තෙරුවනින් ඔබ තවමත් කිසිවක් ලබා නැති නම් ඔබට විමසන්නට ප්‍රශ්නයක් තිබෙනවා.  ඒ තමයි මේ සම්මා සම්බුදු රජාණන් වහන්සේ ප්‍රමුඛ රහතන් වහන්සේලා ඇතුළු ආර්ය සංඝ රත්නය කියන පිරිස මෙතරම් විශේෂ වන්නෙ ඇයි? මෙතරම් පුද පූජාවන් ට ලක් වෙන්නේ ඇයි? මෙතරම් ගෞරවාදරයට ලක් වෙන්නේ ඇයි? සාමාන්‍ය සිරුරක මිය ගිය පසු කුණු වෙලා විනාශ වෙලා යන ශරීර කොටස් පවා ධාතූන් වහන්සේලා ලෙසින් වෙනස් වෙලා විශේෂ වෙලා පවතින්නේ ඇයි? ජීවමාන ව නැතත් අදටත් අසීමාන්තිකව ආහාර පාන, වස්ත්‍ර, සේනාසන, ඖෂධ ආදියෙන් පිදුම් ලබන්නේ ඇයි? මේ පිරිස මෙතරම් උතුම් වන්නේ... විශේෂ වෙන්න ඇයි?  මට නො දැනුන අන් අයට දැනුන විශේෂත්වය මොකක්ද?  මට මඟ හැරුණු දේ මොකක්ද?  මොනවද මේ උතුමන් කියලා තියෙන්නේ?  ඇයි මට ඒ දේවල් තවමත් දැනෙන්නේ නැත්තේ?  මෙන්න මේ විදියට විමසන්නට මොහොතක් වෙන් කරන්න.

සමාජ මාධ්‍ය හෝ අන්තර්ජාලය ඔස්සේ ලැබෙන පින් කටයුත්තක ඡායාරූපයක්... වීඩියෝවක් දුටු විට ආ... තවත් පින්කමක්... කියලා උඩින් මත්තෙන් බලලා... ඔහේ අපතේ යන්නට නො දී ඒ පින්කම තමන් විසින් ම කර ගන්න.  මුදල් යෙදවීම හෝ ඒ පින්කමට ගොස් ක්‍රියාවෙන් සහභාගී වෙන්නට නො හැකි වීම වගේ භෞතික තත්වයන් බාධාවන් කර ගන්න එපා.  සරලව ඒ පින් කම තමන්ගේ කර ගන්න.  ඔබගේ සිතින් ඔබට රිසි සේ අසීමාන්තිකව සිදු කරන්න.  මේ විදියට ඡායාරූපයක් ගානේ... වීඩියෝවක් ගානේ නැණවත් ව කටයුතු කලොත් ශ්‍රද්ධා, විරිය, සති, සමාධි, ප්‍රඥා ආදී ඉන්ද්‍රිය බල නැගෙන... වැඩෙන ආකාරයට භාවනාවක් කර ගන්නට හැකි වෙනවා.  එයම නිවන් මඟයි.  එම වැඩ පිළිවෙල ඔබට තව තවත් මේ සංසාර දුක අවසන් කර ගැනීමට මඟ පෙන්වන කල්‍යාණ මිත්‍රයාට නැමී සිටින්නට, කල්‍යාණ මිත්‍රයා ව ලුහු බඳින්නට උපකාර වෙනවා. 

හැකි සෑම අවස්ථාවක දී ම පින් කටයුතු සිදු කරන්න. අවස්ථාව ලැබෙන අයුරින් මුදලින් හෝ වේවා ක්‍රියාවෙන් ශ්‍රමයෙන් දායක වන්නට ද උත්සාහවන්ත වන්න.  මුදලින් කියූ විට දහස් ගණන්... ලක්ෂ ගණන් මුදල් ගැන සිහි කර ගන්න එපා.  ඔබට දෙන්නට හැක්කේ රුපියලක් වෙන්නට පුළුවන්... ඒ රුපියල අතහැරීමෙන් යුතුව ලබා දෙන්න.  නැවත ඒ මුදල ට සිදු වුනේ කුමක් දැයි සොයා බලන්නට වෙහෙස වන සිතක් වේ නම්... අපරාදේ කියලා හිතෙන සිතක් වේ නම් ඒ අල්ලා ගැනීමෙන් යුතු සිත් හඳුනා ගන්න.  පින් කැටයට වේවා, පින් කටයුත්තකට වේවා ඔබ යොදන මුදල අතහැරීම ප්‍රගුණ වෙන ආකාරයෙන් සිදු කර ගන්නට දක්ෂ වෙන්න.

මනෝමයෙන් හෝ අන්තර්ජාලය ඔස්සේ පමණක් පින් කරලා ශ්‍රමයෙන් ධනයෙන් සම්බන්ධ වන්නට ඇති අවස්ථා වුවමනාවෙන් කම්මැලිකමින් මඟ හරින කපටි සිත් පහල වනවා නම් ඒවා ද හඳුනා ගන්න.  “අනේ මට මුදල් දාන්න බැරි වුනා... යන්න බැරි වුනා... ඔයාලා නම් පින් කරනවා මට තමයි අවස්ථාව නැත්තේ...” මේ වගේ අඳෝනා සහිත කම්පා වන සිතිවිලි හඳුනා ගන්න.  ඒ පින් කටයුතු වලට වැය වී ඇති මුදල... ආහාර ද්‍රව්‍ය හෝ යමකුගේ කැපවීම කෙරෙහි ලෝභයක්, ද්වේශයක් ඇති වන විට ඒ සිතිවිලි දැක ගන්න.  ඒවා කිසිවක් තුල “පින” හෙවත් “තමන්ටත් අනුන්ටත් යහපතක් වන ආකාරයේ ප්‍රීතියක්” සකස් වෙන්නේ නැති බව නුවණින් දකින්න.     

පේනවානේ ඉතින්, පින් කටයුත්තක ඡායාරූපයක්, වීඩියෝවක් හරහා කොච්චර වටිනා භාවනාවක් කර ගන්නට හැකි ද කියලා.  තමන්ව ම අවබෝධ කර ගන්නට අවස්ථාව තමයි මේ සෑම දෙයක් තුල ම තිබෙන්නෙ.  මේ භාවනා ඇතුලේ ගැබ් වෙන්නෙත් ඔබ වෙනම ම භාවනා යැයි නම් කර ගෙන වඩන්නට උත්සාහ කරන ආනාපාන සතිය, බුද්ධානුස්සතිය, සතර සතිපට්ඨානය ආදී විවිධ නම් වලින් සඳහන් කරන භාවනා වර්ග ම තමයි.  බුදු හිමියන් පෙන්වූ තද නින්දෙ නැති සෑම අවස්ථාවක ම සිදු විය යුතු භාවනාව අවබෝධ කර ගන්නට නැණවත් ඔබට මේ සියල්ල හේතු උපකාර වෙත්වා!

එහෙනම්, “තම තමන් විසින් ම සිදු කර ගත්තා යැයි චිත්ත ප්‍රීතියෙන් යුතුව පින් අනුමෝදන් වෙත්වා!” කියන කාරණයේ ගැඹුර දැක ගන්නට මේ කෙටි විග්‍රහය ඔබට හේතු උපකාර වෙත්වා!

වැඩි වැඩියෙන් දහම් ඇසුරු කරන්නට www.nirvanadhamma.lk

Mindful of merits

In the last month Editorial, we have discussed how the admiration of seeing a meritorious activity done by others can help us on the path to Nirvana.  Do you remember that we even took an incident happened during the time of Lord Samma Sambuddha as an example? So, this time through this month editorial, let’s try to understand how we should develop our mind to collect merits by just seeing and admiring a meritorious activity done by others.

As you know these days, many people around the world shares loads of pics & videos of various meritorious activities done by themselves through social media & internet.  Even we do the same through our “The Project Nirvana Dhamma”. We can see some are pleased to see those, while some of them are not so happy for various reasons.  Some of them are getting worried by saying “Oh, I couldn’t be part of this act… I couldn’t contribute any money for this… I couldn’t come & join with you…” etc.… etc… Now it’s time to let go of such worries.  Let’s develop our mind.  When you get such a picture or a video of some meritorious activities done by someone else, let’s do some meditation.

For an example, remember the times you go through your family albums.  Remind how your mind behave when you see an old photograph of some of your old family event which you couldn’t be a part of it.  Also, remember how your mind behave, when you see some event of your favorite celebrity attending to a party or an event.  How your mind work?  Can you see that the way your mind involves with those moment gives you the results accordingly!

So, then… now, when you see a photograph or a video of a meritorious activity done by someone else, spend a little time with it.  Concentrate on the meritorious act you see.  Imagine you are doing it.  Imagine, if you are doing that same act, how you are going to do it.   For an example, let’s say you received a photograph of a person who is painting a pagoda.  Imagine, if you were there, how you are going to paint it?  Just take a moment and imagine you are doing the same act.  And think, why you are doing so?  Remember what you have received from the noble Samma SamBuddhas, noble Dhamma, noble Sangha – the triple gem!  The more you think of the effect of noble triple gem and what it brought to your life, the faith… the respect… will develop more & more.  Remember, if it wasn't for this noble triple gem, how destitute you can be in this samsara.  Remember the fate of ours, if there wasn't a path of liberation, when we seek for it for the most!

If you still haven't felt the noble triple gem, just because you may still haven't got anything from it, then there are some questions you should ask from yourself! 

Take a moment and think... Why is this group called NOBLE Sangha? What's so noble on them? Why is this Samma Sambuddha and the Arahants are so special? Why they do deserve this much of offerings & respect? What makes those noble ones are so special, that even their bodies are changed as relics and remain special, while body parts rot and perish after the death of an ordinary body?  Why are they still being blessed with unlimited food, clothes, cabins, medicine, etc. even if they are not alive?  What is so special on them? What is the specialty that others felt and that I still did not? What am I missing?  What did this blessed one said?   Why don't I feel those things yet? Take a moment to ask this question!

When you see any pic or video of such a meritorious activity again, do not think about the external facts like how you couldn’t be a part of it by being there physically or giving money or contribute anything for it etc.  Just live that moment fully from your mind!  Make it your own act! If you are wise enough to develop your mind in such a manner, even a photograph of a meritorious act can become a great meditation for you.   To attain nibbana, it is necessary to develop five faculties.  These five strengths should be with us, and they should develop equally.  Those are Faith (Saddhā), Vigor (Viriya), Awareness (Sati), Focus (Samādhi) and Wisdom (Paññā).  So, developing a mind to admire and own the meritorious act by doing it through your mind, is a way of developing these five faculties too.  This is in another way the path of liberation.  And also, this will guide you to be with the noble friends, and seek for the noble friends more & more!     

Do good deeds whenever it is possible!  Also try to contribute with money and labor as the opportunity arises.  When talking about money, don't think of thousands or lakhs of money. All if you can give is a just rupee, then give that rupee without clinging it to it. If your mind struggles to find out what happened to that rupee after you're given to the other party, or if you feel guilty of giving it to the wrong hand, identify these thoughts.  This agitated mind needs to be recognized and develop properly. Be good at letting go of the amount or the effort you spend.

Also, you need to recognize the cunning mind of yours.  If you feel, you are willfully avoiding the opportunities that you could have been contributed by money or effort, just because you are now well-trained to do meritorious activities through online or just by looking at others... that's my friend, is a cunning thought.  Beware of them!  

Also, identify the worrying thoughts of missing of the opportunity of contributing or joining it personally. Sometimes mind can be wondering the amount spend of such activities or the food wastage etc. Recognize all these unwholesome thoughts.  Recognize how mind is bound with desires and confliction. Identify, how difficult is to be pleased by or admire someone else's good deed.

So, as you can see, a great meditation can be done through a photo or video of a meritorious activity. All of these are great opportunities to understand the so call "I".  Because mind is all about measuring what you see, hear, contact or sense.  And all these measurements create "The Self".  While you seek for the theories of how to do meditation like breathing meditation "Anapanasathi" or Awareness Meditation "Sathara Sathipattana" or Mindfulness meditation or other meditation types, you are missing the point of true meditation which advised by the blessed one!

If you can wisely grab the moral of the explanation, you can see that through this little action you can develop all those deep meditations explained in Buddhism. 

May all this short explanation help you to understand the meditation that should be done every time, except the time of your deep sleep, as shown by Lord Samma Sambuddha!

So, my dear Dhamma friends, all the offerings which made for the blessed one is to show our gratitude.  And if you are wise enough to do the right kind of meditation through all those offerings, then the paying respect to the noble triple gem is in its best.   So, whether when you see a good deed… when you see a pic or video of an offering or any kind of meritorious act… just take a moment and start your mediation and find your “self”, and identify who you are! Have a blessed time!

For more dhamma:

www.nirvanadhamma.com

Pleasure of giving

Giving is one of the most powerful practices in the path of enlightenment.  Samma SamBuddha always appreciate the quality of giving as one of the most necessary practice for the path of nibbana.  There is another wonderful quality which is attached to the quality of giving.  That is the quality of being happy by seeing others who give.  Let me share a wonderful story from Samma Sambuddha’s time period.

There is an alms-giving named unparalleled alms-giving.  This happens only once in a time of a Samma SamBuddha.  When Gauthama Samma SamBuddha alive, this unparalleled alms-giving was given by the King Pasenadi of Kosal and his wife Queen Mallika. 

The king always offered alms to the Samma Sambuddha and other enlightened bhikkhus on a grand scale and always invited the citizens to join the alms-giving to be pleased by seeing it.  Citizens also arranging alms-giving in a same scale and invited the king to be pleased in a same manner.  Then the king wanted to do the alms-giving uniquely.  You know, “king’s style”! So, that no one can match his scale of giving.  And when he shared the idea with Queen Mallika, she said, she can organize such an alms-giving. 

To do this, she asked the king to have a grand pavilion built. Next, she asked for five hundred white umbrellas and five hundred tame elephants; those five hundred elephants were to hold the five hundred white umbrellas over the five hundred bhikkhus. In the middle of the pavilion, they kept ten boats, which were filled with perfumes and incense. There were also two hundred and fifty princesses, who kept fanning the five hundred bhikkhus, and to fill the incense & perfumes to those arranged boats.  Queen said, since princesses or white umbrellas or elephants are not available with the citizen, they won’t be able to give such a grand scale alms-giving ever, so king’s alms-giving will be the unique and the best one ever. 

When all preparations were made, alms-food was offered. After the meal, the king made an offering of all the things in the pavilion, which were worth fourteen crores.  The pavilion made for Samma SamBuddha was unparalleled and worth crores.    King was so happy and offered everything to the Samma SamBuddha & the Sangha.  King said “Oh, Lord, please accept everything including suitable & not suitable for monks” He just wanted to offer everything.   

At the time, two ministers of the king named “Kala & Junha” were present. Of those two, the minister named Junha was very pleased and praised the king for having offered alms so generously to the Buddha and his bhikkhus. He also reflected that such offerings could only be made by a king. He was very glad because the king would share the merit of his good deeds with all beings. In short, the minister Junha rejoiced with the king in his unrivalled charity.   But, the minister Kala, on the other hand, thought that the king was only squandering, by giving away fourteen crores in a single day, and that the bhikkhus would just go back to the monastery and sleep.  He thought, what a waste!

After the meal, the Samma Sambuddha looked over at the audience and knew how Kala the minister was feeling. Then, the blessed one knew if the blessed one deliver a lengthy discourse of appreciation, Kala would get more dissatisfied, and in consequence would have to suffer more in his next existence.  But in the other hand, the minister Junha can become a stream enterer too.  But, out of compassion for Kala, the Buddha delivered only a short discourse and returned to the monastery.

The king had expected a lengthy discourse of appreciation, after such an unparalleled offering, and so he was very sad because the Samma Sambuddha had been so brief. The king wondered if he had failed to do something which should have been done, and so he went to the monastery to inquire the reason.  King asked whether he has done anything wrong or offer something unsuitable to get such a brief appreciation at the end. 

The blessed one said, "Great King! You should rejoice that you have succeeded in making the offering of the unparalleled alms-giving (asadisa / asadrusha dana). Such an opportunity comes very rarely; it comes only once during the appearance of each Samma SamBuddha.  So, you have done a wonderful dana be happy for that. 

Then the King asked the reason for the hesitation.  Samma SamBuddha said your audience was not so pure to have the benefit of such a long appreciation.  Then said about the two ministers, and how the blessed one act compassionately towards the minister Kala who had felt that alms-giving was a waste, and was not at all appreciative. And also said about the minister Junha and how wise his thoughts were.  Then the king inquired the minister Kala and said, “These are the wealth of me & my family.  I decide what to do with them.  What is the problem with you to have such unpleasant thought of seeing someone else’s action on their own wealth? Leave my country right now! You have no right to stay in this kingdom”  Then the king said to minister Junha how he pleased with his thoughts and said “I’m so pleased to hear what you have felt by seeing my unparalleled alms-giving.  I am giving you the full right to use all my wealth and my servants for seven days, so that you can give such an alms-giving again for seven days”  

And King discussed with Samma SamBuddha “Oh lord, look at the nature of the ignorant ones, they even criticize the nature of giving of others by looking at them” Then the blessed one added, "Great King! Fools do not rejoice in the giving nature of others and go to the lower worlds. The wise rejoice the nature of giving and appreciate the other people's action of giving, they share in the merit gained by others and go to the abode of the devas".

Then the Buddha spoke in verse as follows:

“Indeed, misers do not go to the abode of the devas; fools do not praise giving; but the wise rejoice in giving and so gain happiness in the life hereafter”  

(Dhammapada) 

After listening to the discourse of Samma SamBuddha minister Junha became a stream enterer – a Sotapanna disciple.

As you see, giving and appreciating other’s giving is a key point of path of liberation.  To become a stream-enterer, one should equally develop the power of faith, vigor, awareness, focus & wisdom. Giving and appreciating the nature of giving is a key to develop those, and Minister Junha in this story is a great example for that.

So, develop the quality of giving.  Giving to Samma SamBuddha & the disciples are very rare and only possible on a time of a SamBuddha Sasana.  So, use the opportunity.  Give as much as possible without any hesitation.  And learn to appreciate when you see someone else is giving in various ways.  Don’t let your opinions or your views to criticize the giving of others like the minister Kala.  

Have a blessed time, my dear friends!

Official Web Site - www.nirvanadhamma.com

දානය දැක බලා පැහැදීම

තුන් කල් වැඩ වසන බුද්ධ ප්‍රමුඛ ආර්ය මහා සංඝ රත්නය සිහි පත් කර ගෙන දන් දෙන විට එයට පැහැදෙන සහ අපැහැදෙන පිරිස අද වගේම බුද්ධ කාලයේ ද සිටි බව ත්‍රිපිටක සත්ධර්මය ඇසුරු කරන විට දක්නට තිබෙන කාරණයක්.  කාලය කුමක් වුවත් සසර පැවැත්මේ සිටින සත්වයාගේ චිත්ත සන්තානය ක්‍රියාත්මක වන වැඩපිළිවෙළ එකම ආකාරය බැවින් එය එසේ සිදු වෙයි.  ඉතින් මේ කතාව අන් අය දෙන දානයක් දැක බලා සතුටු ව යහපත් උදා කර ගත් උතුම් සිතක් දැරූ පුද්ගලයෙකු ගැනයි.  පින්වත් ඔබට ද එවන් සිතක් ලැබෙත්වා යන අදහස් ඇතිව මෙසේ මෙවර කතු වැකිය තුලින් බෙදා ගන්නට සිත් විය. 

මේ සිද්ධිය සිද්ධ වෙලා තියෙන්නේ අසදෘශ මහා දානය හෙවත් බුද්ධ කාලයක දී එක් වරක් පමණක් පවත්වන්නට යෙදෙන මහා දානය සිද්ධ වූ අවස්ථාවේ දී යි.  ඉතින් මේ දානය සිදු කරන්නේ කොසොල් රජතුමා සහ මල්ලිකා දේවියයි.  බුදු රඳුන් වැඩ වසන කාලයේ දී 500ක් හෝ 1000ක් හෝ බුද්ධ ප්‍රමුඛ සංඝ රත්නයට දන් දීම සාමාන්‍ය දෙයක් නේ.  ඉතින් කොසොල් රජු මෙසේ නිතරම දානය දුන් කෙනෙක්.  නගර වැසියන්ට ද තමන්ගේ දානය දැක බලා සතුටු වෙන්නට පණිවිඩ යවමින් දන් දෙන කෙනෙක්.  නගර වැසියන් ද තමන් කරන දානය දැක බලා සතුටු වෙන්නට රජු ට පණිවිඩ අරිනවා.  ඉතින් රජුට හිතෙනවා නගර වැසියන්ට සිදු කරන්නට නො හැකි අග්‍ර ගණයේ අසම සම දානයක් දෙන්නට බැරි වුනොත් රජකමෙනුත් ඵලක් නෑ කියලා.  ඒ වගේ දානයක් කෙසේ දෙන්න ද කියලා හිතන්නට ගත්තා.  ඉතින් මල්ලිකා දේවිය මේ ගැන දැන ගෙන එසේ අසම සම දානයක් දෙන්නට හැකියි, තමන් විසින් සියලු දාන කටයුතු සංවිධානය කරමින් සිදු කරන්නම් යැයි පවසා කටයුතු සිදු කරන්නට යෙදුනා.

සල් ලෑලි වලින් පන්සියයක් භික්ෂූන්ට වැඩ සිටීම සඳහා රවුමට අසුන් පැනවූවා. පන්සියයක් කුඩ තබන්නැයි පැවසූවා. මේ කුඩ පන්සිය ඔසවා ගෙන සිටින්නේ ඇතුන් විසින්. මැණික් වලින් රත්තරන් වලින් නැව් අටක, දහයක් කරවා ඒවා මණ්ඩපය මැද තබනු ලැබුවා.  භික්ෂූන් වහන්සේලා දෙනම ක් අතර ක්‍ෂත්‍රිය කන්‍යාවක් වාඩි කරවා සුවඳ අඹරනවා.  එක් එක් ක්‍ෂත්‍රිය කන්‍යාවක් විජිනි පතක් ගෙන පවන් සලනවා. අනෙක් ක්‍ෂත්‍රිය කාන්තාවන් ඇඹරූ සුවඳ අර රන් මුතු මැණික් වලින් සකස් කල නැවට දමනවා.  ඔවුන් අතරින් එක් ක්ෂත්‍රිය කාන්තාවක් නිල් මානෙල් කළඹක් ගෙන රන් නෞකාවල දමනවා.  සුවඳ කුඩු සහ ඒ මල් කළඹ සුවඳ පතුරු වනවා.  මේ විදියට තමයි මේ දානය සංවිධානය වුනේ.  නගරවාසීන්ට ක්‍ෂත්‍රිය කාන්තාවන් නෑනේ.  රජුගේ මාළිගා වේ තියෙනවා වගේ කුඩ ද නෑ, ඇතුන් ද නෑ.  ඉතින් රජු දුන්නා වගේ දානයක් දෙන්නට සමතෙක් නගර වැසියන් අතර නෑනේ.  ඉතින් කොසොල් රජුටත් හරිම සතුටුයි. 

මෙම දානයේ දී එක දිනකට වැය කළ මුදල කෝටි දාහතරක් විය. බුදුරජාණන් වහන්සේට පැනවූ සේසත වාඩි වන පුටුව මේසය පා පීඨය යන මේ භාණ්ඩ හතර ඉතා අධික වටිනාකමක් විය. එ නිසාම අසදිස මහා දානය නමින්ම ප්‍රසිද්ධ විය. එබඳු දානයක් බුදුවරුන්ට එක්වරක් පමණක් පවත්වන අතර සියල්ලම ස්ත්‍රීන් විසින් ම සංවිධානය කරන දානයකි.  ඉතින් රජතුමා බුද්ධ ප්‍රමුඛ මහා සංඝයාට දන් පිළිගන්වා බුදු රඳුන් ට වැඳ “ස්වාමීනි! මේ දානයේ කැප භාණ්ඩ හෝ අකැප භාණ්ඩ හෝ සියල්ල ඔබ වහන්සේට පුජා කරමි යි” පැවසුවා.

කොසොල් රජතුමාට කාල හා ජුණ්හ යනුවෙන් ඇමතිවරු දෙදෙනෙක් සිටියා. ඒ දෙදෙනා අතරින් “කාල ඇමති” මෙහෙම හිතුවා.  “අහෝ රාජ කුලයේ පරිහානිය සිදු වේ. එක් දිනකට කෝටි දාහතරක් වැය වේ. මෙම භික්ෂූන් මේ දානය වළඳා ගොස් වැතිරී නිදා ගනී. අහෝ රාජ කුලය වැනසේ!”

ඒ අතර “ජුණ්හ ඇමති” මෙසේ සිතුවා.  “අහෝ රජුගේ දානය මනා සේ දෙන ලදී! රජ නොවන මෙබඳු දානයක් දෙන්නට හැකි සමතෙක් මෙලොව නම් නැතිව ඇති.  එනිසා මම මේ දානයේ පින මනා සේ අනුමෝදන් වෙමි!”

බුදු පියාණන් වහන්සේ දන් වළඳා අවසානයේ පුණ්‍ය අනුමෝදනාව කරන්නට මත්තෙන් “මහ රජ මහා සැඩ පහරක් මෙන් මහා දානයක් දෙන ලදී. මහජනයාට සිත ප්‍රසාදයට පත්වීමට හේතු වූවාදැයි නැත්දැයි බුදු නුවණින් විමසා බැලූ විට ඇමතිවරු දෙදෙනා ගේ සිත් ස්වභාවයන් දුටු සේක.  ඉතින් රජුන්ගේ දානයට සුදුසු අනුමෝදනයක් කරන්නේ නම් කාල ඇමතිගේ හිස සත් කඩකට පැලෙන බවත්, ජුණ්හ ඇමති සෝවාන් ඵලයට පත් වෙන බවත් දැක, “කාල ඇමති” කෙරෙහි අනුකම්පාවෙන් මෙතරම් මහත් දානයක් පිරිනැමුව රජුට සතර පද ගාථාවක් පමණක් පවසා අසුනින් නැගිට විහාරයට වැඩම කල සේක. 

දැන් රජතුමා හිතනවා අකැප දෙයක් දුන්න නිසා අප්‍රසාදයට පත් වෙලා ද දන්නේ නෑ මේ විදියට බුදු හිමියන් අනුමෝදනාවක්වත් හරියට කරන්නේ නැතිව වැඩම කලේ කියලා.  ඉතින් ඔන්න ගිහින් බුදු හිමියන් ගෙන් අහනවා.  බුදු හිමියන් පවසනවා “මම ඔබට සුදුසු වු අනුමෝදනයක් කරන ලදී! ඔබ විසින් සුදුසු ම දානයක් දෙන ලදී මෙබඳු අස දිස දානයක් බුදු කෙනෙක්ට ලැබෙන්නේ එක් වරක් පමණි. නැවත මෙබඳු දානයක් පිරිනැමීම අපහසුයි” කියලා දානය වර්ණනා කරනවා.  රජු අහනවා “එහෙනම් කෙටියෙන් අනුමෝදනාව කලේ ඇයි ස්වාමීනි දානයට සුදුසු අනුමෝදනාවක් කලේ නැත්තේ ඇයි කියලා”  ඉතින් බුදු හිමියන් “මහ රජ පිරිස අපිරිසිදු හෙයිනි” කියලා ඇමතිවරු දෙදෙනාගේ සිත් වල පහල වූ අදහස්  ගැන කියනවා.

කොසොල් රජු කාල ඇමතිගෙන් අහනවා එහෙම හිතුව ද කියලා.  ඔව් කිව්ව ම කියනවා “මගේ අඹුදරුවන් සමග මා සතු දේ දෙන විට ඔබට කවර පීඩාවක් ද? ම විසින් දෙන ලද දෙය එලෙස ම වේවා මගේ රටින් පිට ව යව” යැයි පවසා රටින් පිටුවහල් කරනවා.  ජුණ්හ ඇමතිගේ චිත්ත ප්‍රසාදය විමසා “ඔබ කෙරෙහි මම පැහැදුණෙමි.  ඔබ මගේ සේවකයින් පරිවාර ජනයා සමග මම දෙන ලද ක්‍රමයෙන් ම සත් දිනක් දන් දෙන්න යයි සත් දිනකට රාජ්‍යය පවරා දෙන්නම්” යැයි රාජ්‍ය පවරා දෙන ලදී.  ඊට පස්සේ ඉතින් රජතුමා බුදු හිමියන්ට මෙසේ පවසනවා.

“ස්වාමීනි බලන්න අඥානයන්ගේ ස්වභාවය මා විසින් මෙලෙස දෙන ලද දානයට පහර ගැසීය”.

“එසේය, මහරජ අනුවණයෝ නම් අන් අයගේ දන් දීමට අසතුටු වී දුගතිය උරුම කර ගනිති.  උතුමෝ නම් අන් අයගේ දානය ද අනුමෝදන් වී සුගතියට පත් වේ” යැයි මේ ගාථාව දේශනා කරන ලදී.

“න වෙ කදරියා දෙවලොකං වජන‍්ති, 

බාලා හවෙ නප‍්පසංසන‍්ති දානං;

ධීරො ච දානං අනුමොදමානො, 

තෙනෙව සො හොති සුඛී පරත්‍ථා”ති.

ලෝහී අය කිසි දින දෙලොව නොයති අනුවණයෝ කිසිදා දානය ප්‍රශංසා නොකරති.

නුවණැත්තෝ දානය අනුමෝදන් වී අන් අයගේ පිනෙන් පරලොව දී සුවය ලබති.

දේශනය අවසානයේ ඒ ජුණ්හ ඇමති සෝවාන් ඵලයට පත්විය. පැමිණි පිරිසද යහපතට පත්වූහ. ජුණ්හද සෝවාන් ඵලයට පත්ව සත්දිනක් රජතුමා දෙන ලද ආකාරයට ම දන් දුන් බව සඳහන් වේ.

දන් දීම... දානයට පැහැදීම... මේ සියල්ල නිවන් මඟ ම තමයි.  ජුණ්හ ඇමතිගේ සිත සෝතාපන්න ඵලයට පත්වීමට තරම් ශ්‍රද්ධා, විරිය, සති, සමාධි, ප්‍රඥා බල සහිත ව ඉන්ද්‍රිය බල වර්ධනය වුනේ තවත් කෙනෙක් අග්‍ර ලෙසින් දුන් දානය කෙරෙහි වූ පැහැදීම නිසාමයි.  ඒ නිසා දානය සුළු කොට නො තකා, සම්බුද්ධ ශාසනයක් තිබෙන කාලයක දී පමණක් සිදු කර ගන්නට හැකි ඒ උතුම් තෙරුවන උදෙසා දන් දීම සිදු කර ගන්නට පසුබට නොවන්න.  තවත් කෙනෙක් දෙන විට තම තමන් සිදු කර ගත්තා හා සමානව සිත් පහදා ගන්නට දක්ෂ වෙන්න!

නිර්වාණ ධර්ම වෙබ් අඩවියට පිවිසුම!